اخیراً،گروه ولسبورگ تمرکز را (در مبارزه با مسئله فساد اقتصادی) به ظهور روش­های جدید پرداخت الکترونیکی و گروه ارشاد منتشر شده بر روی کارت­های اعتباری و ذخیره شده ارزش در نظر گرفته است و خطرات پول­شویی و ارزش فیزیکی کارت اعتباری که اطلاعات روی آن ذخیره می­ شود تقسیم ‌کرده‌است. در زمینه صدور کارت اعتباری و فعالیت­های کسب و مکمل تاجر تلاش­ های گروه ولسبورگ گسترش یافته است و گروه ارشاد نیز در سال ۲۰۰۹در صدور کارت اعتباری / شارژ و تاجر فعالیت­هایی را انجام داده ­اند. اخیراً،گروه ولسبورگ تمرکز را (در مبارزه با مسئله فساد اقتصادی) به ظهور روش­های جدید پرداخت الکترونیکی و گروه ارشاد منتشر شده بر روی کارت­های اعتباری و ذخیره شده ارزش در نظر گرفته است و خطرات پول­شویی و ارزش فیزیکی کارت اعتباری که اطلاعات روی آن ذخیره می­ شود تقسیم ‌کرده‌است. در زمینه صدور کارت اعتباری و فعالیت­های کسب و مکمل تاجر تلاش­ های گروه ولسبورگ گسترش یافته است و گروه ارشاد نیز در سال ۲۰۰۹در صدور کارت اعتباری / شارژ و تاجر فعالیت­هایی را انجام داده ­اند.

گفتار دوم- شناخت آثار فساد اقتصادی

در سال­های اخیر بیشترین توجه در کشورها به آثار اقتصادی فساد، معطوف شده است. در این ارتباط عده‌ای در مطالعات مختلف نشان داده‌اند که عوامل اصلی که فساد را در جامعه افزایش می‌دهند عبارتند از: بوروکراسی، سطح پایین دستمزدهای کارکنان بخش دولتی، نقش قوانین، خصوصاًً قوانین ضد فساد، دردسترس بودن منابع طبیعی، درجه رقابت، تجارت آزاد و هم­چنین سیاست صنعتی کشورها.

در مقابل عده‌ای دیگر توجه خود را به آثار و عواقب فساد متمرکز کرده‌اند، به عبارت دیگر در گزارش­های خود نشان داده‌اند، فساد بر روی رشد اقتصادی، سرمایه‌گذاری دولتی، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، نابرابری درآمد و فقر مؤثر است. هم­چنین این گروه نشان داده‌اند که فساد ‌بر کارایی اقتصاد، عدالت و رفاه اثر داشته است. ‌بر اساس اعتقاد برخی از اقتصادانان بستر مناسب فساد در اکثر کشورهای جهان “تجارت و سیاست” می‌باشد. این عده فساد ‌با درجه بالا را با یک اثر منفی مانند “گریس در چرخ­های اقتصادی” ( Greasing the WheelS) تعریف کرده‌اند.

فساد یک پدیده جدید نیست. ۲۰۰ سال قبل یکی از مسئولین کشور هندوستان کتابی ‌در زمینه فساد نوشته بود. هم­چنین دانته و شکسپیر در زمینه فساد مطالب زیادی گفته‌اند. در بسیاری از کتب و مقالات سده‌های گذشته نیز روش­های مبارزه با فساد به چشم می‌خورد. طبق تعریفی که در سال ۱۹۹۳ میلادی برای اولین بار توسط شیلفر و وشینی ( Sheifer & Vishny) ارائه شده است این کنفرانس با عنوان (IACC) ^[۷] شفافیت برگزار می­ کند. در سال ۱۹۸۱کنفرانس مبارزه با فساد با ۳۰ نماینده از کشورهای مختلف جهان در آمریکا و دهمین و آن در سال ۲۰۰۱ و ۱۶۰ نماینده از کشور مختلف جهان در چک برگزار شد. شاخص فساد اولین بار توسط سازمان بین‌المللی شفافیت (TI) در سال ۱۹۹۵ منتشر شد. این سازمان شاخص فساد را مانند سایر متغیرهای اقتصاد اندازه‌گیری و معرفی کرد. شاخص فساد و یا CPI ^[۸] میزان فساد را از صفر تا ۱۰ نشان می‌دهد. ‌بر اساس این شاخص صفر بیشترین فساد و ۱۰ کمترین فساد را نشان می‌دهد. به عنوان مثال در سال ۲۰۰۱ فنلاند با ۹/۹ پاکترین کشور و بنگلادش با ۴/۰ بیشترین فساد را در بین کشورهای مختلف جهان به خود اختصاص داده‌اند.

این سازمان در سال ۲۰۰۷ برای ۱۸۰ کشور جهان شاخص فساد بررسی ‌کرده‌است در این سال کشور دانمارک ،فنلاند و سنگاپور با شاخص عددی یک و بالاترین نمره از ۱۰ یعنی نمره ۴/۹ دارای کمترین میزان فساد بوده ­اند . کشورهای برمه و سومالی با شاخص­ های عددی ۱۷۹ و نمره ۴/۱ از ۱۰ در پایین­ترین رده قرار ‌گرفته‌اند جمهوری اسلامی ایران با شاخص عددی ۱۳۱ و نمره ۵/۲ از ۱۰ دارا بوده است این شاخص برای کشورشاخص مناسبی برای دست یابی به توسعه که مد نظر دولت در چشم انداز بیست ساله کشور ‌می‌باشد نیست و شاید عامل اساسی در رشد وتوسعه اقتصادی کشور تلقی شود. افغانستان با شاخص عددی ۱۷۲ و نمره ۸/۱ از ۱۰ این کشور را نزدیک به چاد و سودان قرار داده است. کشورهای تاجیکستان آذربایجان، بلاروس، قرقیزستان، لیبریا و زیمباوه دارای شاخص عددی ۱۵۰ می­باشند که دارای وضعیت مناسبی نیستند.

در میان کشورهای خاور میانه ، قطر با شاخص ۳۲ دارای کم­ترین میزان فساد ،و عراق با شاخص ۱۷۸، دارای بیش­ترین میزان فساد مالی و اداری در حوزه اقتصادی ‌می‌باشد .^[۹]( Ostrerfeld, 2006, Vol., P.13)

‌بر اساس گزارش­های بانک جهانی از سال ۱۹۹۰ تاکنون کتب و مقالات متعددی به ۴۴ زبان مختلف دنیا در زمینه فساد در سطح جهان به چاپ رسیده است که از این بین ۵۰ درصد انگلیسی، ۱۳درصد فرانسه، ۱۱درصد اسپانیایی، ۵ درصد چینی و ۱۷درصد به سایر زبان­های دنیا بوده‌اند. امروزه بیش از ۱۴ مرکز مختلف در سطح بین‌المللی به جمع‌ آوری اطلاعات مختلف در زمینه محاسبه شاخص فساد مالی مشغولند.

شاخص CPI طرف عرضه فساد را نشان می‌دهد. بنابر همین سازمان بین‌المللی شفافیت در سال ۱۹۹۹ با بررسی بر روی ۱۹ کشور شاخص دیگری به نام^[۱۰] BPI را معرفی ‌کرده‌است. همان­طور که از نام این شاخص مشخص است، پرداخت کنندگان رشوه مدنظر است. شاخص BPI بر خلاف CPI طرف تقاضای فساد را اندازه‌گیری می‌کند، نکته حائز اهمیت در این باره اندازه فساد است به عبارت دیگر وجود فساد مدنظر نیست. به نظر بعضی از اقتصاددانان در همه کشورها فساد وجود دارد ولی دردرجه فساد در بین کشورها با هم متفاوت است. (Ostergaard, C.S.2007., P.209)^[11]

جدول شماره یک CPI و BPI را سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ برای ۲۱ کشور را نشان می‌دهد. در سال ۱۹۹۹ سه کشور سوئد، کانادا و سنگاپور با رقم ۴/۹،۲/۹،۱/۹ در بین ۲۱ کشور پاکترین کشورها و کشور روسیه با رقم ۴/۲ در بین ۲۱ کشور مقام آخر را به خود اختصاص داده است. در سال ۲۰۰۰ سه کشور سنگاپور، سوئد و کانادا باز هم دربین کشورهای مورد بررسی در مقام اول تاسوم در ردیف پاکترین کشور قرار گرفتند و مانند دوره قبل کشور روسیه با رقم ۳/۲ به عنون بیشترین فساد در شاخص CPI در این بین معرفی شده است. از طرف دیگر شاخص BPI در سال ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲ نشان­دهنده پاک بودن کشورهای سوئد، استرالیا، کانادا، سوئیس و اتریش است و بازهم بالا بودن فساد در روسیه را نشان می‌دهد. بنابر همین ملاحظه می‌شود امروز از دو دیدگاه عرضه و تقاضا (CPI ، BPI) فساد قابل اندازه‌گیری و محاسبه می‌شود و در بسیار از تحقیقات اقتصادی متغیر فساد به عنوان متغیر کمی وارد محاسبات و تحلیها می‌شود. به عبارت دیگر امروزه فساد یک متغیر کیفی نیست بلکه ‌بر اساس روش های موردنظر سازمان بین‌المللی شفافیت به متغیر کمی تبدیل شده است. (Shackletin J.R.2002,p.159)^[12]

درخصوص بررسی فساد و شاخص‌های مربوط به آن و بر تقسیم‌بندی کشورهای از طریق سازمان بین‌المللی که از بین ۱۳۳کشور جهان کشورهای فنلاند، ایسلند، دانمارک، زلاندنو، سنگاپور و سوئد پاک‌ترین کشورهای و میانمار، پاراگوئه، هائیتی، نیجریه و بنگلادش فاسدترین کشورها از لحاظ پرداخت رشوه و اختلاس هستند.

اکثر کودکان به شوق یادگیری خواندن به مدرسه می‌روند و تحصیلات رسمی‌خود را با خواندن و نوشتن شروع می‌کنند. فرایند خواندن از جمله مسایل اصلی مورد بحث در یادگیری زبان و نشانه با سوادی مردم هر جامعه است. خواندن فرایندی بیش از رمز خوانی علائم از روی یک صفحه کاغذ است. خواندن با معیارهای تعلیم و تربیت ارتباط کامل دارد و یکی از کنش های آن با داشتن جامعه ای، با سواد است. پیترتراوس معتقد است که کمتر مقوله ای در آموزش و پرورش مانند خواندن امید و تصورات مردم را بر می انگیزد. در تعریف ماهیت « خواندن » باید نقش خواندن را در جامعه مورد توجه قرار داد ما در جامعه ای زندگی می‌کنیم که تمام نهادهای فرهنگی ـ دولتی ـ اقتصادی با زبان نوشتاری سروکار دارند که رفع آن ها به قدرت خواندن افراد بستگی دارد.

اختلالات خواندن :‌

متداول‌ترین اختلالات یادگیری در بین کودکان سنین دبستان، اختلال در خواندن می‌باشد. فرایند خواندن در آغاز مدرسه از اهمیت و حساسیت فوق العاده ای برخوردار است. از آنجایی که توانایی مهارت کودکان در خواندن، تأثیر قابل توجهی در سازگاری فردی و اجتماعی و بهداشت روانی آن ها دارد. بدون تردید خواندن مهمترین و پیچیده ترین فعالیت آموزشی کودکان در سال‌های آغازین مدرسه است. اغلب دانش‌آموزان در سال اول دبستان در نوشتن و حساب کردن با چندان مشکل قابل توجهی مواجه نمی‌شوند اما زمانی که آموزش خواندن به طور جدی شروع می‌شود بویژه هنگامی که جملات و عبارات با مقیاس و نقاشی های گویا همراه نیست دیده می‌شود که بعضی از شاگردان در زمینه خواندن با مشکل مواجه شده نیاز به کمک و راهنمایی فوق العاده هستند اما مسأله اختلال در خواندن زمانی مطرح است که کودک از نظر شنوایی و بینائی مشکلی نداشته و دچار هیچ گونه عقب ماندگی ذهنی نیز نباشند. ورنون اختلال خواندن را به شرح زیر معرفی ‌کرده‌است. ۱- عدم آمادگی برای خواندن. ۲- معلولیت‌های جسمانی مانند اشکالات دیداری و شنیداری. ۳- اختلالات نودو شوریک. ۴- نیروی زیستی کم. ۵- عقب ماندگی عمومی رشد گفتار و اشکالات گفتاری. ۶- محدودیت در واژه ها. ۷- معلولیت های فرهنگی و اجتماعی. ۸- عوامل شخصیتی. ۹- عوامل اجتماعی. ۱۰- عوامل محیطی. ۱۱- عدم توجه مدرسه و تغییرمکرر کلاس یا آموزگار. ۱۲- شرایط نامساعد خانه. ۱۳- روش های آموزشی ناقص و تشکیلات ناقص مدرسه. ۱۴- محتوای ناکافی متن خواندنی که حاوی ارزش باشد. ۱۵- اشکال در درک موقعیت خفایی ۱۶- عدم برتری طرفی. ۱۷- اختلالات در قدرت حرکتی. ۱۸- تشخیص ضعیف بین تصاویر مشابه.

مشکل خواندن در واقع ساده ترین نشانه ای است که به کمک آن می‌توان شکست کودک را در بسیاری از زمینه‌های تحصیلی پیش‌بینی کرد. دانش‌آموزانی که با ناتوانائیهای خواندن رو به رو هستند ممکن است درکد خوانی درک مطلب و یا هر دو جنبه خواندن دچار ضعف باشد. متداول‌ترین مشکلات خواندن در بین دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری عبارتند : مشکلات کدخوانی ؛ و مشکلات ادراک خواندن. دانش‌آموزانی که در خواندن اختلال دارند در قدرت درک مطلب خواندن و بازشناسی کلمه خوانده شده و مهارت بلند خوانی و انجام تکالیفی که بر خواندن مبتنی باشد ضعف نشان می‌دهند.

درمان اختلال خواندن :‌

برای آنکه مهارت خواندن در کودکان روند رو به رشد داشته باشد ضروری است هماهنگی لازم میان ۳ نهاد خانه، مدرسه، ورسانه ها صورت گیرد. از آن جا که در ابعاد مختلف اجتماعی ـ فرهنگی ـ اقتصادی و نقش این ۳ بر کسی پوشیده نیست. توجه برنامه ریزان آموزشی، مدارس رسانه ها و خانواده را به نکات زیر جلب می‌کند.

الف :‌برنامه ریزان آموزشی : با دو برنامه ی درسی فارسی تجدید نظر شود. ۲- در نظام ارزشیابی یادگیری خواندن به هدف ارزشیابی عمیق تر در یادگیری خواندن درک مطلب استنباط و استنتاج، تجدید نظر صورت گیرد. ۳- از روش های فعال و خلاق در تنظیم محتوای کتب درسی استفاده شود. ۴- معلمان در زمینه ی علاقه مند کردن دانش‌آموزان به مطالعه آموزش ببینند .

ب ) اقدامات مدرسه :‌۱- به جای انگیزه های بیرونی مثل نمره یا جایزه انگیزه های درونی مثل لذت بردن از خواندن تقویت گردد. ۲- در محیط مدرسه فرصت‌های تعامل فکری و اجتماعی بین دانش‌آموزان ‌در زمینه خواندن ایجاد گردد. ۳- برای آنکه دانش‌آموزان به خواندن علاقه مند شوند مطالب کتب درس متناسب با نیازهای واقعی دانش‌آموزان تدوین شود. ۴- در کنار کتب درسی، کتاب های مورد علاقه دانش‌آموزان با عناوین متنوع از طریق کتابخانه مدرسه در اختیار آنان قرار گیرد. از طریق قصه نویسی و قصه خوانی به فعالیت‌های یادگیری خواندن توجه شود .برای درمان دانش‌آموزان باید فرایند درمان مستلزم دانش، مهارت، و هنر درمانگر و تلاش سخت و پی گیرانه درمانجو است، همچنین مستلزم همکاری و صبر و حوصله کافی والدین درمانجو است.

خواندن به عنوان یک مهارت حیاتی در جامعه، پایه یادگیری هم در محیط مدرسه و هم در خارج آن است. برای دست یابی به مهارت‌های خواندن لازم است از مراحلی گذر نمود. آمادگی خواندن، مرحله آغازین یادگیری خواندن ـ گسترش سریع مهارت‌های خواندن و پالایش خواندن. خواندن را می‌توان به دو نوع یادگیری عمده تقسیم کرد. بازشناسی کلمات وفهم خواندن، شیوه های متعدد وگزینه هایی برای مراحل آغازین خواندن روش های کد برگردانی آوا نگاری، زبان شناسی، تغییر الفباء شیوه تأکید روی حروف آغازین کلمات، شیوه معمای تصویری شیوه ی تجربه زبانی ـ شیوه چند حسی با برنامه های خواندن انفرادی، خواندن برنامه‌ئی، وسایل فنی کمک آموزشی و لابراتوار های خواندن، برنامه های دیگر مانند آموزش گروهی، بدون کلاس، انواع جدیدفعالیتهای انفرادی گروهی، استفاده از متخصصین و مشاوران سازماند‌هی جدید از جمله مواردیست که در داخل مدرسه می‌توانند در پیشبرد کیفیت خواندن کودکان ناتوان در یادگیری دخالت مستقیم داشته باشند.

تقویت حافظه و حافظه یادگیری :‌

جدول ۲-۳شش عامل مشترک کارکردی با نقش های اصلی کارآفرینان در تئوریه ای اقتصادی(کرباسی و دیگران،۱۳۸۱،۲۹).

ردیف

نقش کارکردی

نظریه پرداز اصلی

۱

معامله گر

ریچارد کانتیلون

۲

هماهنگ کننده

ژان باتیست سی

۳

مالک محصول

فردریک هاولی^[۳۸]۱

۴

نوآور

ژوزف شومپیتر

۵

تصمیم گیرنده

فرانک نایت

۶

واسطه

کرایزنر

ریچارد کانتیلون(۱۷۳۰)، اولین فردی بود که این واژه را در علم اقتصاد ابداع نمود و معتقد است کارآفرین فردی است که ابزار تولید را به منظور ترکیب به صورت محصولاتی قابل عرضه به بازار خریداری می‌کند. کارآفرین در هنگام خرید از قیمت نهایی محصولات اطلاع ندارد وی عمده فروشان را به عنوان اصلی ترین گروه کارآفرینان محسوب می شود.

از دیدگاه ژان باتیست سی(۱۸۳۰)،کارآفرین فردی است که مسئولیت تولید و توزیع فعالیت اقتصادی خود را برعهده می‌گیرد. کارآفرینی یعنی ارتقاء بازده منابع از سطحی به سطحی بالاتر.

فردریک هاولی(۱۸۸۲)، مخاطره پذیری را صفت بارز کارآفرینان دانست اما آن ها را همچون زمین، کار وسرمایه در زمره ی عوامل تولید تلقی نمود.

فرانک نایت(۱۹۲۱)، معتقد است کارآفرینان کسانی هستند که در شرایط عدم قطعیت به اتخاذ تصمیم می پردازند و پیامدهای کامل آن تصمیمات را نیز، شخصا می‌پذیرند.

طبق نظر ژوزف شومپیتر(۱۹۳۴)، کارآفرین نیروی محرکه ی اصلی در توسعه ی اقتصادی است نقش وی عبارت است از نوآوری یا ایجاد ترکیب های تازه از مواد. همچنین کار یک کارآفرین را تخریب خلاق می نامد. از نظر وی نوآوری در هریک از زمینه‌های ذیل کارآفرینی محسوب می شود:

• • ارائه ی کالا یا محصول جدید

• • ارائه ی روشی جدید در فرایند تولید یا عرضه خدمت

• • گشایش بازاری تازه

• • یافتن منابع جدید

• ایجاد هر گونه تشکیلات جدید در صنعت

به طورکلی تمام اقتصاددانان علاوه بر نقشهایی که از لحاظ کارکردی به کارآفرینان نسبت داده‌اند آن ها را سرمایه دار می‌نامند. در میان آن ها کرایزنر(۱۹۷۹)، کارآفرین را به عنوان واسطه معرفی نمود.

۲-۲-۳-۲کارآفرینی از دیدگاه علوم رفتاری

کارآفرینی از دیدگاه مک کله لند(۱۹۶۱): کارآفرینان نیاز به توفیق بالایی دارند و این نیاز سبب می شود تا آن ها موفقیت های کارآفرینانه را انتخاب کنند. افرادی که نیاز به توفیق بسیار زیادی دارند دارای ویژگی‌های ذیل می‌باشند:

• • • مسئولیت شخصی برای تصمیم گیری را ترجیح می‌دهند.

  

• • به نتایج تصمیمات خود علاقمند بوده به بازخورد فعالیت های خود حساس می‌باشند.

• به عنوان تابعی از مهارت‌ها، ریسک های متوسطی دارند.

کارآفرینی از دیدگاه کارلند^[۳۹]۱(۱۹۸۴): کارآفرین فردی است که شرکتی را به منظور سود و رشد تأسیس و مدیریت می کند و از آن برای پیشبرد اهداف شخصی استفاده می‌کند. ویژگی اصلی او رفتار نوآورانه است و از تجربیات مدیریت استراتژیک در فعالیت خود استفاده می‌کند(احمدپور،۱۳۸۰،۸۹).

۲-۲-۳-۳- کارآفرینی از دیدگاه دانشمندان مدیریتی

اگرچه شروع نظریه پردازی ها ‌در مورد کارآفرینی و کارآفرینان با دانشمندان رشته اقتصاد و ادامه آن نیز با رفتاریون بوده است، اما به جرئت میتوان ادعا کرد که بیشترین کار ‌در مورد موضوع را علما و دانشمندان مدیریت انجام داده‌اند. محققان مدیریتی عمدتاً رویکرد فرآیندی را در تشریح و تبیین مدیریت کارآفرینی به کار بردند و به انتخاب، ایجاد و خلق بستر و محیط کارآفرینانه در سازمان‌ها و محیط آن ها پرداختند(احمدپور،۱۳۸۱،۱۸). همانند دیگر رشته ها، در مدیریت نیز دانشمندان و نظریه پردازان مختلف و متعددی ‌در مورد کارآفرینی و کارآفرینان تئوری پردازی کرده‌اند که ذیلا به برخی از آن ها اشاره می‌گردد.

وسپر(۱۹۸۱)، کارآفرینی را فرایند معرفی رقبای مستقل کوچک و بزرگ به شرکت‌های فعلی می‌داند و کارآفرین را فردی معرفی می‌کند که رقابت را بالا می‌برد. شرکت‌های موجود را به مبارزه می طلبد.

از نظر پیتر دراکر(۱۹۸۵)، کارآفرینی یک رفتار می‌باشد نه یک صفت ویژه در شخصیت فرد کارآفرین.کارآفرینی همانا به کاربردن مفاهیم و تکنیک‌های مدیریتی، استانداردسازی محصول، به کارگیری ابزارها و فرایندهای طراحی، بنا نهادن کار برپایه ی آموزش و تحلیل کار انجام شده می‌باشد. به نظر او کارآفرین کسی است که فعالیت اقتصادی کوچک و جدیدی را با سرمایه ی خود شروع می کند.

استیونسون و همکاران(۱۹۸۵)، معتقد بودند که کارآفرینان، رفتاری فرصت گرایانه دارند و تحت تأثیر انگیزه سرمایه گذاری منابع نیستند. برعکس، مدیران تنها مایلند تا سرمایه گذاری نمایند و سپس برآن منابع،مدیریت کنند.

تیمونز(۱۹۹۰)، معتقد است که کارآفرینی خلق چیزی ارزشمند از هیچ است. کارآفرینی فرایند ایجاد و دستیابی به فرصت‌ها و پیگیری آن ها بدون توجه به منابع موجود است(احمدپور،۱۳۸۴،۲۰-۲۲).

۲-۲-۴ ضرورت و اهمیت کارآفرینی

امروزه بسیاری ازسازمان ها به لزوم کارآفرینی شرکتی پی برده اند. در واقع اینگونه تغییر گرایش در استراتژی، در پاسخ به سه نیازی است که بر شرکت ها تحمیل گردیده است:

• • افزایش سریع رقبای جدید

• • ایجاد حس بی اعتمادی نسبت به شیوه های مدیریت سنتی در سازمان ها

• خروج بهترین نیروهای کار از سازمان ها و اقدام آن ها به کارآفرینی مستقل

عامل رقابت با شتابی که در سال‌های اخیر به خود گرفته تمامی سازمان ها را به ستوه آورده و حتی صنایعی را که در فناوری‌های پیشرفته فعالیت دارند نیز امروزه با رقبای بسیاری مواجه نموده است. سرعت نوآوری و ارائه ی محصولات جدید به قدری سرعت یافته که تغییرات، ابتکارات و بهبودها به امری عادی در بازارهای فروش تبدیل شده است(احمدپور،۱۳۴،۱۳۸۴). در دنیای امروز اگر سازمان‌ها نتوانند به تغییرات پاسخ داده و یا در مقابل تغییرات حالت انفعالی به خود گیرند از قافله عقب می مانند به عبارت دیگر،سازمان ها باید به نوآوری بپردازند یا محکوم به فنا می‌باشند(هادی زاده مقدم و رحیمی فیل آبادی،۱۵،۱۳۸۴).

همچنین مسئله ی دیگر ترک شایسته ترین افراد شرکت برای اقدام به کارآفرینی مستقل می‌باشد. از علل اصلی تشویق افراد به ترک سازمان های خود می توان به پاداش‌های حاصل از کارآفرینی مستقل همچون رفاه اقتصادی و اجتماعی، شهرت و استقلال در تصمیم گیری اشاره نمود. همین عوامل سبب می شود تا کارکنان جوان و باسابقه سازمان ها بیش از پیش به کارآفرینی ترغیب شوند.

به طورکلی پیشرفت سریع دانش و فناوری تغییر روندهای جمعیت شناسی همچون افزایش سطح تحصیل اشتغال زن و مرد به کار در خانواده ها، افزایش طول عمر و سال خوردگی جمعیت و حضور اثربخش بازارهای سرمایه و آشنایی بیش از پیش مدیران با پدیده کارآفرینی سبب گردیده تا گرایش به کارآفرینی در استراتژی سازمان ها شدیداً مورد تأکید قرار گیرد (احمدپور،۱۳۵،۱۳۸۴).

۲-۲-۵ انواع کارآفرینی

۲-۲-۵-۱ کارآفرینی فردی

۱-کارآفرینی مستقل: کارآفرینی مستقل فرآیندی است که کارآفرین طی می‌کند تا فعالیت کارآفرینانه ی را به طور آزاد به ثمر برساند (صمد آقایی،۱۵،۱۳۸۵).

ماده فوق از جهت در نظر گرفتن حق اصلاح متعهد، این تفاوت را با حقوق ایران دارد که ماده ۴۴۱ قانون مدنی، حق متعهد به اصلاح را به رسمیت نشناخته و به صرف تجزیه عقد و بدون در نظر گرفتن تأثیر این تجزیه در کل عقد، به متعهدله حق فسخ قرارداد را می‌دهد. تفاوت آن با اصول حقوق قراردادهای اروپایی نیز این است که مبنای این ماده از اصول قراردادهای تجاری بین‌المللی برای بر هم زدن عقد، ورود ضرر به متعهدله یا تفویت منفعت وی است، در حالی که در اصول قراردادهای اروپایی، ملاک، قابلیت قرار گرفتن مستقل بخشی از تعهد متعهدله در مقابل آن بخش از تعهد است که متعهد قرارداد قادر به اجرای آن نبوده است.

بند سوم: خیار تبعض صفقه و حق اصلاح مورد تعهد در اصول اروپایی

بر خلاف قانون مدنی ایران، اصول حقوق قراردادهای اروپایی اصل قابل تجزیه بودن قرارداد به دو عقد جداگانه پذیرفته شده است، بدون این که الزاماًً کلّ قرارداد را به صرف تجزیه آن قابل فسخ بداند. در خصوص عدم اجرای بخشی از قرارداد، اصول تنها حق فسخ همان قسمت اجرا نشده را به متعهدله می‌دهد، آن هم به شرطی که عدم اجرا در آن قسمت اساسی باشد. مفهوم این سخن آن است که اگر عدم اجرای بخشی از قرارداد اساسی نباشد، متعهد قرارداد حق اصلاح و جبران آن بخش را دارد و متعهد له مجاز به فسخ قرارداد نمی باشد. مطابق ماده ۳۰۲-۹، «چنان چه قراردادی بایستی در قسمت های مجزا اجرا شود و در خصوص قسمتی که اجرای متقابلی برای آن بتوان اختصاص داد عدم اجرای اساسی وجود داشته باشد، طرف متضرر می‌تواند بر اساس مقررات این گفتار، حق خود را نسبت به خاتمه دادن قسمت مورد نظر اعمال نماید. تنها در صورتی می توان کل قرارداد را خاتمه داد که عدم اجرا نسبت به کل قرارداد اساسی باشد». برای اعمال این ماده می بایست قرارداد دارای حداقل دو قسمت مجزا باشد و در مقابل هر قسمت یک اجرای متقابل قرار گیرد. نتیجه آن که در قراردادهایی که اصطلاحاً بسیط خوانده می‌شوند، این ماده مجرا نخواهد بود. همچنین چنان چه قرارداد دارای بخش های مجزا باشد اما در مقابل هر بخش یک اجرای متقابل قرار نگرفته باشد، این ماده قابل اعمال نخواهد بود و در نتیجه متعهد فرصتی برای اصلاح مورد تعهد نخواهد داشت.

بند چهارم: خیار تبعض صفقه و حق اصلاح در حقوق ایران

قانون مدنی ایران در ماده ۴۴۱ مقرر می‌دارد: «خیار تبعض صفقه وقتی حاصل می شود که عقد بیع نسبت به بعض مبیع، به جهتی از جهات باطل باشد. در این صورت مشتری حق خواهد داشت بیع را فسخ کند یا به نسبت قسمتی که بیع واقع شده است قبول کند و نسبت به قسمتی که بیع باطل بوده است ثمن را استرداد کند». ماده فوق در صورتی قابل اجرا است که بخش تلف شده قابل تجزیه و انتقال جداگانه باشد و در برابر قسمتی از ثمن قرار گیرد و وصف صحت به تنهایی چنین نیست^[۱۶۹]. از سوی دیگر بخش جداگانه نیز باید قسمت معینی از ثمن را به خود اختصاص داده باشد، در غیر این صورت تجزیه امکان ندارد. به همین دلیل از آن جایی که در این خصوص عقد دارای چند بخش گردیده و هر بخش ثمنی را به خود اختصاص داده، می توان گفت که چند عقد در یک عقد جمع گردیده اند، لذا امکان اصلاح موضوع تعهد در هر قسمت تابع اصول کلی اصلاح و جبران در هر قسمت است. در خصوص قراردادهایی که قابل تجزیه به شمار می‌روند موضوع از جنبه ای دیگر نیز قابل تحلیل می‌باشد. مثلاً هرگاه طی معامله ای یکصد دستگاه اتومبیل فروخته شود و مبیع معین و عوضین حال باشند، می‌دانیم عدم پرداخت ثمن ظرف سه روز سبب خواهد شد بایع حق فسخ پیدا کند (ماده ۴۰۲ قانون مدنی). حال اگر معلوم شود که در روز دوم، ثمن نود و نه دستگاه اتومبیل پرداخت شده، لیکن فقط امکان تأدیه ثمن نسبت به یک دستگاه باقی مانده فراهم نگردیده است، اختیار فسخ کل معامله از سوی بایع توجیه منطقی و عقلی نخواهد داشت^[۱۷۰].

گفتار دوم: خیار تخلف از شرط صفت وحق اصلاح مورد تعهد در حقوق ایران

در اصول مؤسسه یونیدوغوا و اصول اروپایی قراردادها موضوعی تحت عنوان تخلف از شرط صفت و خیار راجع به آن وجود ندارد و این خیار در سه نظام حقوقی مورد بحث مختص به حقوق ایران است. دو اصول مورد بحث، تأسیس حقوقی دیگری را به جای این تأسیس حقوقی برگزیده اند که در صفحات بعد به آن خواهیم پرداخت.

بند اول: مفهوم خیار

مطابق ماده ۲۳۴ قانون مدنی: «شرط صفت عبارت است از شرط راجعه به کیفیت یا کمیت مورد معامله». شرط صفت شرطی است که مربوط به صفتی از صفات مورد معامله باشد. مانند آن که مثلاً در معامله مربوط به یک قطعه فرش، خریدار و فروشنده شرط کنند که فرش مذبور بافت اصفهان باشد^[۱۷۱]. در این خصوص اگر بعد از معامله معلوم شود که مال مورد معامله وصف مشروط را ندارد، مشروط له می‌تواند معامله را فسخ نماید. ماده ۲۳۵ قانون مدنی در این باره می‌گوید: «هر گاه شرطی که در ضمن عقد شده است شرط صفت باشد و معلوم شود آن صفت موجود نیست، کسی که شرط به نفع او شده است خیار فسخ خواهد داشت». در شرط صفت علی القاعده مشروط علیه را نمی توان به انجام شرط اجبار کرد. شرط صفت مورد معامله یا موجود هست و یا نیست. اگر مثلاً مشروط علیه را اجبار نماییم که قالی یا پارچه خریداری شده را مطابق شرط صفت تعیین شده مجدداً رنگ کند، آن شرط فعل است نه شرط صفت^[۱۷۲]. چون شرط صفت در عین معین را نمی توان در صورت فقدان ایجاد کرد، قانون‌گذار نیز به علت عدم امکان اجبار چاره ای نداشته است جز این که حق فسخ را در این مورد نیز بپذیرد^[۱۷۳].

فقدان اوصاف مورد توافق طرفین با عیب شباهت بسیاری دارد، به گونه ای که شاید بتوان آن ها را یکسان تلقی نمود و لذا از تعریف سنتی که عیب را در معنای نقص فیزیکی یا عدم تطابق با انتفاع مورد انتظار می‌داند فاصله گرفت. این در حالی است که در فقه و قانون مدنی، عدم تطابق با مشخصات مورد توافق طرفین موجب ایجاد خیار دیگری تحت عنوان خیار تخلف از وصف یا خیار رؤیت می‌گردد^[۱۷۴]. عیبی که موجب خیار فسخ برای مشتری می‌گردد چهره نوعی دارد و وابسته به انگیزه ها و هدف های ویژه دو طرف نیست^[۱۷۵]. لذا نیاز به شرط جداگانه در عقد ندارد، چرا که شرط سلامت کالا در خود عقد نهفته است. اما برای ایجاد خیار تخلف از وصف نیاز است که شرط مورد نظر به طور صریح یا ضمنی در عقد گنجانده شود و به عبارت دیگر در محدوده قصد مشترک طرفین قرار گیرد. در نتیجه، فقدان وصف مشروط تابع احکام خیار تخلف از شرط است و مشروط له نمی تواند به دلیل فقدان آن وصف، ارش که در فرض وجود عیب ایجاد می شود را مطالبه کند.

بند دوم: وجوه مختلف تخلف از وصف

۳-۳- روش انتخاب افراد مورد پژوهش

گفته می­ شود که روش کیفی خوداندیشانه است (دنزین، ۴۸،۱۹۹۴)و در آن محدودیتی برای استفاده از انواع دادها و فنون و شیوه ­های تحلیل وجود ندارد. از این رو محقّق می ­تواند تعمداً به سراغ فردی برود که درباره موضوع پژوهش و مقولات مورد نظر او صاحب نظر است و توان پاسخ­گویی دقیق به پرسش­های او را دارد یا از موضوع اطلاع دارد.در این میان اگرچه معمولاً افراد به طور هدف­مند و به شیوه منظم انتخاب می­شوند اما چه بسا محقّق به طور اتفاقی با افرادی مواجه و آشنا می­ شود که می ­توانند درباره موضوع مورد مطالعه او نظر بدهند. استفاده از این شیوه خوداندیشانه^[۱۵]در پژوهش­های کیفی مجاز است. زیرا نمونه­گیریکیفی، مفهومی و نظری است و انتخاب افراد باید بر اساس پرسش­های پژوهش، موضع نظری پژوهش­گر و چارچوب تحلیلی او و از همه مهمتر عوامل مورد مطالعه او، صورت گیرد (ماسون، ۹۴،۱۹۹۷).

از این رو در تحقیق کیفی شیوه نمونه گیری را نمی توان از پیش تعیین کرد بلکه در جریان کار است که طراحی می­ شود. زیرا از قبل نمی­دانیم چه مفاهیم و عواملی را باید در نمونه گیری لحاظ کنیم. امّا بهتر است محقّق راهبردی را اتخاذ کند که در هر مرحله برای تغییر آن دلایل نظری و عملی قوّی داشته باشد (محمدی، ۱۳۹۰ :۷۶).

به منظور ‌پاسخ‌گویی‌ به پرسش‌های تحقیق با توجه به ویژگی ها و شرایط متفاوت خوابگاه های دولتی و خصوصی و نقش تعیین کننده پایبندی دینی بر روی هویت فرهنگی سعی کردیم مصاحبه ها تیپهای متفاوتی از دختران ساکن در خوابگاه رادربرداشته باشد. در تیپولوژی اولیه با درنظر گرفتن دو معیار دولتی یا خصوصی بودن خوابگاه و مذهبی بودن یا مذهبی نبودن افراد ۴ تیپ را مشخص کردیم. سپس بر اساس معیار به اشباع رسیدن داده ها و کفایت تعداد مصاحبه ها در هر تیپ در نهایت با ۱۵ نفر از ساکنان خوابگاه دولتی و ۱۸ نفر از ساکنان خوابگاه خصوصی مصاحبه کرده و پرسشنامه هایی را نیز برای تکمیل و یا وارسی داده های مصاحبه در اختیارشان قرار دادیم . تعداد افراد هر تیپ در جدول زیر نمایان است:

دختران ساکن خوابگاه دولتی
دختران ساکن خوابگاه خصوصی
مذهبی
غیرمذهبی
مذهبی
غیرمذهبی

۹ نفر

۶ نفر

۵ نفر

۱۳ نفر

۱۵ نفر
۱۸ نفر

چهار تیپی که مورد مطالعه قرار گرفتند عبارتند از:

1. 1. دختران ساکن خوابگاه دولتی، مذهبی

1. 1. دختران ساکن خوابگاه دولتی، غیرمذهبی

1. 1. دختران ساکن خوابگاه خصوصی، مذهبی

1. دختران ساکن خوابگاه خصوصی، غیرمذهبی

۳-۴- تعریف مفاهیم اصلی پژوهش

هویّت، هویت اجتماعی:هویّت به تعریف افراد و گروه ها از خودشان اطلاق می شود. این تعریف فرد یا گروه را در برابر افراد یا گروه ­های دیگر که با آن­ها در تماس است قرار می­دهد. فردریک بارت^[۱۶]هویّت را یک پدیده اجتماعی می­داند چون در رابطه با دیگران و در جریان روابط اجتماعی ساخته می شود از این رو آن را باید در روابط میان گروه ­های اجتماعی جست وجو کرد. به عبارت دیگر گروه­ ها برای مقوله بندی مناسبات و تعاملات خود، از هویّت استفاده ‌می‌کنند و لذا در برخورد با گروه ­های مختلف، هویّت متفاوتی دارند. حال می ­تواند عینی باشد یا ذهنی. این بدان معنی است که هویّت پدیده­ای است که پیوسته در جریان روابط اجتماعی ایجاد و بازتولید می­ شود یا تغییر می‌کند(کوش،۴۵:۱۳۸۱).

فرهنگ: فرهنگ شامل مجموعه عادات، باورها، هنر، موسیقی و سایر دستاوردهای تفکّر انسانی است که به وسیله گروهی از مردم در زمانی خاص به وجود آمده است. کلاین برگ معتقد است “فرهنگ، عبارت از توانایی­ ها و عادت­هایی است که آدمی به عنوان عضو جامعه کسب ‌کرده‌است.” (شرفی،۱۳۷۹:۱۲۵). به

1. 1. . Cohlen and Arnold ↑

1. 1. .ternate ↑

1. 1. . fable ↑

1. 1. . Protheroe Claire ↑

1. 1. . kuper ↑

1. 1. . Peer Group ↑

1. 1. . J. W. Powell ↑

1. 1. . Syncretism ↑

1. 1. . Cultural Identity ↑

1. 1. – Schwarz ↑

1. 1. .naturalistic ↑

1. 1. . introspection ↑

1. 1. . pragmatic ↑

1. 1. . self-reflexive ↑

1. 1. – self reflexive ↑