هدف اساسی این پژوهش “بررسی تأثیر آموز شهای ضمن خدمت در توسعه منابع انسان ی”است،نمونه آماری این پژوهش تعداد ۱۰۳ نفر از کارکنا ن( ۷۳ نفر مرد و ۳۰ نفر ز ن) دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد ساری هستند که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدن د.روش تحقیق،توصیفی از نوع زمینه یابی است،ابزار گردآوری داد ه ها تک متغیر ه” و t” پرسشنامه به شیوه بسته پاسخ با طیف لیکرت بوده و برای تجزیه و تحلیل داد ه ها از آزمون “تحلیل واریان س” استفاده شده اس ت.نتایج نشان داد که دور ه های آموزش ضمن خدمت در میزان بهر هوری، رضایت شغلی، ثبات شغلی و آمادگی لازم برای انجام وظایف مؤثربوده اس ت.همچنین یافت ه ها حاکی از آن است که بین میانگین اثربخشی به دست آمده در دو گروه زن و مرد تفاوت معنی دار وجود دار د.
مظاهری راد (۱۳۹۰)، در پژوهشی تحت عنوان “رابطه آموزش و بهره وری نیروی انسانی” می‌گوید که آموزش کارکنان منجر به حفظ تداوم و بقای سازمان شده است، یک بررسی سه ساله در سنگاپور نشان داده است که ۱۷ درصد شرکت‌های تجاری و صنعتی این کشور ورشکست شده‌اند در حالی که این نسبت در مورد شرکت‌هایی که برنامه آموزش کارکنان را انجام داده‌اند کمتر از ۱ درصد بوده است. همچنین طبق آمار انجمن مدیریت آمریکا تا سال ۲۰۰۰ هفتاد و پنج درصد همه کارگران کنونی آن کشور نیاز به بازآموزی داشته‌اند. در کشور سوئد نیز برای پاسخ‌گویی به چنین دگرگونی‌هایی سیاست فعال نگهداشتن نیروی انسانی را در پیش گرفته و سالانه ۲ تا ۳ درصد از تولید ویژه ملی خود را برای بازآموزی صاحبان مشاغل هزینه می‌کند.
ب) تحقیقات انجام گرفته در خارج از کشور:
اندرسون (Anderson, 2000)، در تحقیق خود، به بررسی رابطه ی ارزشیابی آموزشی با موفقیت آموزشی و اثربخشی سازمانی پرداخت، او به این نتیجه دست یافت که ارزشیابی آموزشی رابطه ی مثبت و معناداری با موفقیت آموزشی و اثربخشی سازمانی دارد . هم چنین سینگ و کادوانی (۲۰۰۴) در بررسی اثربخشی فرایند آموزش و توسعه ی سازماند هی دولتی هندوستان به این نتیجه دست یافتند که آموزش و توسعه و هم چنین ارزش یابی برنامه های آموزش نقش مهمی‌در بهبود اثربخشی سازمانی دارند.
بالوت و تایمز (۲۰۰۱)، طی تحقیقی در انگلستان نتیجه گرفتند که در فاصله سال‌های ۱۹۸۴-۱۹۹۶ به دلیل افزایش کارکنان آموزش دیده در حوزه صنعت، بهره وری افزایش یافته است. یعنی با افزایش ۵ درصدی کارکنان آموزش دیده، بهره وری ۴ درصد افزایش یافته است.
مارسل و همکاران (۲۰۰۲)، (به نقل از شریعتی راد،۱۳۸۴)، در تحقیقی تحت عنوان “بررسی اثربخشی آموزش ضمن خدمت” در دو سازمان مختلف انجام داده‌اند، یکی در مرکز تلفن و دیگری در دفاتر پست، نتایج به دست آمده نشان می‌دهند که برنامه های آموزش کارکنان تاحدودی در تحقق اهداف آموزشی موفق بوده اند.
باشی سعید ( ۱۳۸۲) تحقیق حاضر در پی یافتن پاسخهای واقعی برای تشخیص نیازهای آموزشی کارکنان خدمات آموزشی دانشگاه ها و مراکز آموزش عای دولتی شهر تهران است. قلمرو تحقیق شامل ۱۲ دانشگاه دولتی زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مستقر در شهر تهران است. ابزار تحقیق یک پرسشنامه با ۵۴ گویه در ۲ مقوله دانش، مهارت و نگرش بوده که با بهره گرفتن از طیف لیکرت طراحی گردید. یافته های پژوهش در ۳ مقوله دانش و اطلاعات حرفه ای، توانش و مهارت حرفه ای، و طرز تلقی ها و نگرش کارکنان خدمات آموزشی دانشگاه های مورد مطالعه نشان داد که نیازهای آموزشی کارکنان خدمات آموزشی در زمینه دانش و اطلاعات حرفه ای به ترتیب اولویت شامل: نیاز به کسب آگاهی نسبت به روش های مکانیزه امور خدمات آموزشی، آگاهی از نظام آموزش عالی کشورهای مختلف جهان، آگاهی نسبت به دوره های آموزشی حین خدمت،
۲-۲۴- نتیجه گیری
بدین ترتیب از مطالب ارائه شده می‌توان نتیجه گرفت که عامل انسانی در سازمانها دارای اهمیت بوده و نقشی غیر قابل انکار دارد .در شرایط موجود که سازمان ها برای حیات خود نیاز مند رقابت شدید در جنبه‌های مختلف هستند، پویایی و تحرک سازمان که یکی از ضرورتهای موفقیت در این شرایط است، در گرو داشتن نیروی انسانی کارآمد،مستعد،متخصص و آموزش دیده است. اما کلمه آموزش دارای مفهوم وسیعی است جمعی از صاحب نظران آموزش را یادگیری دانش، مهارت ها و نگرش ها تعریف می‌کند و بیان می‌دارد که آموزش، یادگیری چگونه یاد گرفتن است و یادگیری، فرایندی است که دانش و رفتار را از طریق آموزش و تجربه، تغییر می‌دهد. آموزش به مجموعه ای از فعالیت های پیوسته و دارای تأثیر متقابل گفته می‌شود که آموزشگر به کمک فنون آموزشی و وسایل دیداری و شنیداری، نتایج حاصل از پژوهشها و تجربه ها را در قالب برنامه های آموزشی به فراگیران خود انتقال می‌دهد. و همچنین می‌توان نتیجه گرفت که آموزش زمانی اهمیت دارد که منجر به یادگیری پایدار و تغییر در دانش، بینش و مهارت فرد گردد به همین علت است که مفهوم ارزیابی و ارزشیابی از فرایند های آموزشی ضرورت پیدا می‌کند.
در تعریف ارزیابی متخصصان آموزشی، ارزیابی را تعیین، توضیح و کاربرد معیار قابل دفاع در تعیین ارزش موضوع ارزیابی (ارزش یا شایستگی) کیفیت، سودمندی، اثربخشی یا اهمیت آن در ارتباط با این معیارهاست. مطابق نظر دیگر متخصصان ارزیابی مؤثر هم آموزش را و هم کارآموز یا فراگیر را بررسی می‌کند. عملیات ارزیابی می‌بایست در تمام مراحل آموزش عملی گردد و به همین علت در تعریف ارزیابی آن را به عنوان فرایندی برای تعیین میزانی که اهداف نظام آموزشی عملاً تحقق یافتهاند، تعریف می‌کنند و در ضمن ارزشیابی به عنوان یک سیستم پشتیبانی کننده آموزشی مطرح است نه یک عملیات فرعی. به طوری که ارزشیابی را «فرایند نظام‌داری از تبدیل داده ها به اطلاعات برای اندازه‌گیریِ اثرات آموزش، کمک به تصمیم‌گیری، مستند کردن نتایج برای بهبود و اصلاح برنامه و فراهم کردن روش‌هایی برای تعیین کیفیّت آموزش دانسته اند .
۲-۲۵- چار چوب نظری تحقیق:
