.
پایان
منابع و مآخذ
منابع فارسی:
آریان­پور کاشانی، عباس و آریان­پور کاشانی، منوچهر. (۱۳۶۹). “فرهنگ دانشگاهی انگلیسی- فارسی“، چاپ نهم، تهران: انتشارات سپهر.
احمدی، سیدعلی­اکبر و قلیچ­لی، بهروز. (۱۳۸۴). “طراحی مدل مدیریت کیفیت خدمات آموزشی در دانشگاه پیام نور“، فصلنامه پیک نور، سال سوم، شماره ۳.
احمدی، سیدباقر و رشیدصوفی، محمد. (۱۳۹۲). “خدمات الکترونیک در بخش عمومی، سنجش رضایت مشترکین از کیفیت خدمات الکترونیک شرکت توزیع نیروی برق شیراز“، دومین کنفرانس منطقه­ای سیرد، تهران: دی ماه.
اعرابی، سیدمحمد و اسفندیاری، شهرام. (۱۳۸۲). “تعیین و اندازه ­گیری شاخص­ های کیفیت خدمات Servqual“، فصلنامه مطالعات مدیریت صنعتی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی، شماره ۲.
اگوایو، رافایل. (۱۳۸۸). “آموزه­های دکتردمینگ“، ترجمه؛ میترا تیموری، چاپ نهم، تهران: انتشارات آموزه مؤسسه ناب (تاریخ انتشار به زبان اصلی،۱۹۹۰).
الوانی، سیدمهدی. (۱۳۸۰). “تنگناهای کاربرد مدیریت کیفیت جامع در بخش دولتی“، فصلنامه مدیریت دولتی، شماره ۵۳ و ۵۴ ، پاییز و زمستان.
الوانی، سیدمهدی و معمارزاده طهران، غلامرضا. (۱۳۹۰). “سیر تکوینی پاسخ­گویی اجتماعی سازمانی و ارائه مدلی برای بسط مفهومی آن در سازمان­های دولتی“، فصلنامه مدیریت صنعتی دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سال ششم، شماره١٨، زمستان.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

الوانی، سیدمهدی. (۱۳۷۹)، “مدل­های پاسخ­گویی در ساختار مدیریت دولتی جدید“، کنترولر، شماره ۹ و ۱۰، بهار و تابستان ۱۳۷۹.
امیرکبیری، علیرضا. (۱۳۷۷). “مدیریت استراتژیک“، چاپ اول، تهران: ملک.
پژوهشکده توسعه تکنولوژی. (۱۳۸۹). “ارتقاء بهره­وری فرآیندهای اداری و مدیریتی پلیس راهور ناجا“، تهران: دفتر تحقیقات کاربردی پلیس راهور ناجا.
تقی پورظهیر، علی و صفایی، طیبه. (۱۳۸۸). “ارائه مدلی جهت پاسخ­گویی مدیران نظام آموزش عالی در ایران“، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات مجله پژوهش­های مدیریت، شماره۸۲، پاییز.
جاوید، مجتبی و زمانیان جهرمی، علی. (۱۳۸۹). “امنیت از منظر فرماندهی کل قوا“، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، معاونت آموزش و تربیت.
جعفری، مصطفی و اصولی، سیدحسن و شهریاری، حسام و شیرازی­منش، مژده و فهیمی، امیرحسین. (۱۳۸۸). “مدیریت کیفیت فراگیر“، جلد اول و دوم، چاپ ششم. تهران: آژینه.
جعفرنژاد، احمد و رحیمی، حسن. (۱۳۸۳). “ارائه مدل ترکیبی پیشنهاد کیفیت خدمات و تجزیه و تحلیل شبکه­ ای برای رتبه ­بندی مؤسسات ارائه­دهنده ییمه تحت­نظر بیمه مرکزی“، فصلنامه مطالعات مدیریت صنعتی، شماره ۵، دانشگاه تهران.
جلوداری ممقانی، بهرام. (۱۳۷۶). “استانداردهای ایزو۹۰۰۰ و تکنیک­های نوین مدیریت کیفیت“، چاپ اول، تهران: مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت، انتشارات آزاده.
جوادین، سیدرضا و کیماسی، مسعود. (۱۳۹۰). “مدیریت کیفیت خدمات“، انتشارات نگاه دانش، تهران.
جهانگیر، منصور. (۱۳۷۹). “مجموعه قوانین و مقررات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران“، تهران: احیاء کتاب.
جیمز، تبول. (۱۳۸۴). “مدیریت کیفیت پویا“، ترجمه؛ پروانه قربانی، چاپ اول، تهران: روزاندیش.
جیمز­ای، فیتزسیمونز و موناجی فیتزسیمونز. (۱۳۸۲). “مدیریت خدمات استراتژی، عملیات و تکنولوژی اطلاعات“، ترجمه؛ سیدمحمد اعرابی و داود ایزدی، تهران: پژوهش­های فرهنگی.
چهل­مردیان، روح­اله. (۱۳۸۸). “مدل­های اندازه ­گیری خدمات“، بانک ملی ایران، شماره ۱۶۱، اسفند۸۸، شماره ۱۶۱، صفحه ۶۱-۵۹ .
حافظ­نیا، محمد رضا. (۱۳۸۱). “مقدمه­ای بر روش تحقیق در علوم انسانی“، تهران: سمت.
دامر، جفری ویلیام آرنولد. (۱۳۸۶). “آشنایی با پایایی قابلیت اعتماد“، ترجمه؛ فتاح میکاییلی، اصفهان: ارکان دانش (تاریخ انتشار به زبان اصلی، ۱۹۹۷).
دانشگاه علوم انتظامی، معاونت طرح و برنامه. (۱۳۹۲). “فرایند استقرار و جاری­سازی نظام تعالی سازمانی در دانشگاه علوم انتظامی امین“، معاونت طرح و برنامه و بودجه، دبیرخانه نظام تعالی.
دانشگاه آکسفورد. (۱۳۸۵). “فرهنگ پایه کاربردی آکسفورد“، ترجمه؛ علی­اکبر جعفرزاده، چاپ سوم، تهران: انتشارات نشر الکترونیکی و اطلاع­رسانی جهان رایانه.
دانشکده مدیریت. ”بررسی موردی در تأمین­کنندگان شرکت سازه­گستر سایپا“، دانشگاه تهران: فصل­نامه مدیریت صنعتی، دوره۲، شماره۴، بهار.
دفتر تحقیقات معاونت طرح و برنامه و بودجه ناجا. (۱۳۹۱). “شیوه­نامه استقرار مدیریت کیفیت نیروی انتظامی“، معاونت طرح و برنامه و بودجه ناجا، دفتر تحقیقات.
دلاور، علی. (۱۳۸۳). “مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی“، چاپ سوم، تهران: انتشارات رشد.
دلاور، علی. (۱۳۸۳). “روش تحقیق در روان­شناسی و علوم تربیتی“، نشر ویرایش.
دواس، دی، ای. (۱۳۸۵). “پیمایش در تحقیقات اجتماعی“، ترجمه؛ هوشنگ نایبی، چاپ هفتم، تهران: نشر نی.
رمضانیان، محمدرحیم و اسماعیل­پور، رضا. (۱۳۹۱). “مدیریت کیفیت“، انتشارات دانشگاه گیلان، چاپ اول،
رفیـع­زاده بقرآبـاد، ملاءالدین و منـوریان، عباس. (۱۳۸۸). “بررسی عـوامل مؤثر بر پاسخ­گویی ذی­نفعان“، تدبیر، شماره۲۱، آبان.
رفیع­پور، فرامرز. (۱۳۶۰). “کندوکاوها و پنداشته­ها“، شرکت سهامی انتشار، تهران.
سازمان عقیدتی و سیاسی ناجا. (۱۳۸۵). “نیروی انتظامی در بیانات مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا"، تهران: سازمان عقیدتی و سیاسی ناجا، معاونت روابط عمومی و تبلیغات.
سرمد، زهره و بازرگان، عباس و حجازی، الهه. (۱۳۸۵). “روش­های تحقیق در علوم رفتاری“، چاپ دوازدهم، تهران: انتشارات آگاه.
سیف، علی­اکبر. (۱۳۸۱). “روش­های اندازه ­گیری و ارزشیابی آموزشی“، (ویرایش دوم)، تهران: نشر دوران.
عباسی، محمدرضا و ترکمنی، محمد. (۱۳۸۹). “مدل نظری اجرای مدیریت ارتباط با مشتری“، شماره۴۱، خرداد و تیر، بررسی­های بازرگانی.
عصاریان­نژاد، حسین و شیرازی رومنان، حسن. (۱۳۹۰). “ارزیابی کیفیت خدمات انتظامی پلیس +۱۱۰ با بهره گرفتن از مدل تحلیل سروکوال“، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی۶ (۲).
فارسیجانی، حسن و زندی، امید. (۱۳۸۹). “تبیین و سنجش مدل راهبردی کیفیت خدمات“، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی اصفهان، مطالعات مدیریت راهبردی، شماره۱، بهار.
فقیهی، ابوالحسن و رجب­بیگی، مجتبی. (۱۳۸۲). “مقایسه تحلیلی رویکردهای نوین مدیریت“، فصلنامه دانش مدیریت، شماره ۶۳، زمستان.
کلانتری، خلیل. (۱۳۸۸). “مدل­سازی معاملات ساختاری در تحقیقات اجتماعی- اقتصادی“، تهران: انتشارات فرهنگ صبا.
هومن، حیدر علی(۱۳۹۰). مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل، چاپ چهارم، تهران، انتشارات سمت
سایت:
آئین­نامه راهنمایی و رانندگی، برگرفته از سایت:
http://police.ir/Portal/Home/ShowPage.aspx
بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی- آموزش. (۱۳۹۰). “مدل بنیاد اروپایی مدیریت کیفیت (EFQM)“ ، برگرفته از سایت:

از این گذشته در ذیل به بررسی این دو نوع پرداخته می‌شود:
الف. جهاد دفاعی
منظور از جهاد دفاعی، جنگی است که در برابر تهاجم و تجاوز فیزیکی دشمنان و متجاوزین به مسلمین، کشورهای اسلامی، دین مقدس اسلام و ارزش‌های آن و افراد تحت حمایت دولت اسلامی و در نهایت مظلومین و مستضعفین جهان صورت پذیرد و اقسام آن عبارتند از:
۱-نبرد مسلمین هر کشور با متجاوزین به آن کشور (دفاع مشروع)
۲- نبرد مسلمین در حمایت از مسلمانان یا دول دیگر که مورد تجاوز مسلحانه قرار گرفته باشند.(دفاع از دیگری).
۳- نبرد مسلمین در حمایت از مسلمانان یا مظلومین و مستضعفین و جمعیت‌های تحت ظلم (جهاد آزادی بخش) (مطهری، ۱۳۸۲، ص۴۷).
البته جهاد تدافعی در اسلام صرفاً منفعلانه نیست تا بعد از وقوع حمله مسلحانه صورت پذیرد، بلکه با احتمال خطر قطعی قریب الوقوع و تهدید جهاد تدافعی وجوب پیدا می‌کند بنابراین جهاد تدافعی علاوه بر مقابله با تجاوز صورت گرفته یا در حال جریان، شامل دفاع پیشگیرانه در مقابل تجاوز قریب الوقوع نیز می‌شود و شاید یکی از دلایل نظریه بازگشت ماهیت جهاد به طور اعم به دفاع همین باشد و بنابراین تجاوز اعم از حمله مسلحانه است و مساوی با زیر پا گذاشتن حقوق انسانی است (دهراب پور، ۱۳۸۵، ۳۱ به نقل از طباطبایی، ۱۳۶۲؛ مطهری، ۱۳۸۲).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

منشور ملل متحد دفاع مشروع را به مثابه حق طبیعی و ذاتی کشورها شناخته تا آن جا که به صورت یک اصل حقوق بین الملل، تا قبل از اقدامات لازم شورای امنیت، هیچ یک از مقررات این منشور به حق ذاتی دفاع از خود خواه فردی و خواه جمعی، لطمه‌ای وارد نخواهد کرد (منشور سازمان ملل متحد، ماده ۵۱).
ب- جهاد ابتدایی
مقصود از این جنگی نیست که مسلمانان آغاز کننده آن باشند، بلکه منظور جنگی است که به دلایل غیر از تهاجم فیزیکی دشمنان و متجاوزین صورت پذیرد و خود به دو شاخه تقسیم می‌گردد.
۱-جهاد «دعوت» با مشرکان، کافران و اهل کتاب به منظور فراهم ساختن زمینه‌های بسط توحید و رفع موانع آن به وقوع می‌پیوندد و به جهت تأمین امنیت مسلمانان و زندگی مسالمت آمیز با سایر دول و جوامع، ابتدا به اسلام دعوت می‌شوند و تنها در صورت اجتناب از دعوت با جنگ و مبارزه موانع را از سر راه بر می‌دارند و با آن‌ها مقابله و جهاد می‌کند (مکارم شیرازی، ۱۳۷۵، ج۲، ص۱۶؛ کلینی، ۱۳۸۸، ج۱، ص۳۳۵).
بنابر این جهاد دعوت «ادخال غیر مسلمین الی اسلام» و وادار نمودن آنان به پذیرفتن اسلام یا پذیرفتن حاکمیت اسلام نیست، بلکه دعوت و ابلاغ تعالیم دین اسلام است و در صورت عدم موانع تبلیغ، جای برای مقابله و جنگ باقی نمی‌ماند و هدف این جهاد محو طاغوت‌های مزاحم و مانع و زمینه‌سازی برای انتخاب آگاهانه دین حق می‌باشد، البته برخی ماهیت آن « را دفاعی می‌دانند ( مطهری، ۱۳۸۲،ص۸۳).
۲-جهاد برای توحید و ارزش‌های انسانی؛ جهادی است برای براندازی دولت‌های مشرک غیرموحدی که مانع تبلیغ اسلام نیستند ولی موجودیت آن، ارزش‌های انسانی و اصل توحید را خدشه‌دار می‌سازد و مروج شرکت و کفر تلقی می‌شود.
شهید مطهری در این زمینه می‌فرماید: «اگر توحید را یک مسأله عمومی و جزء حقوق انسانی و از شرایط سعادت عموم بشر دانستیم، جنگ ابتدایی با مشرک به عنوان حریم و توحید و دفاع از آن به عنوان قطع ریشه فساد جایز است. اما نه به معنای تحمیل عقیده» (همان، ص۸۱).
جهاد ابتدایی بر خلاف جهاد دفاعی تنها در زمان ظهور امام معصوم یا نایب خاص او قابل اجراست. در عصر غیبت امکان پذیر نیست (محقق حلی، ۱۴۰۳، ص۲۳۲؛ شهید ثانی، پیشین، ج۲، ص۷؛ نجفی، ۱۹۸۱، ص۱۱)؛ واهل سنت، تنها شرط آن را رسیدن مسلمین به قدرت و نیرومندی برای این جهاد می‌دانند(خدوری، ۱۳۳۵، ص۱۰۲-۱۰۳)؛ و همچنین بر خلاف جهاد دفاعی که به طور مطلق واجب است. تنها با شرایط زیر وجوب پیدا می‌کند(شهید ثانی، ۱۴۰۹):
ادله جهاد ابتدایی
از آن جا که هدف از جهاد ابتدایی دعوت به اسلام و توحید و قطع ریشه‌های شرک و بت پرستی و فساد می‌باشد و سعادت بشری به توحید بستگی دارد و از این رهگذر توحید جزء حقوق بشریت به شمار می‌رود و از والاترین مراتب جهاد تدافعی دفاع از حقوق بشریت و انسانی است، پس نمی‌توان از ماهیت دفاعی جهاد ابتدایی چشم پوشید.( مطهری، ۱۳۸۲، ص۶۴-۸۳).
تنها مسبوق بودن تجاوز و تهاجم فیزیکی در جهاد دفاعی وجه تمایز آن از جهاد ابتدایی است و اگر به تجاوز از دید موسع نگاه کرد و می‌توان در جهاد ابتدایی نوعی تجاوز معنوی مشاهده کرد که می‌توان آن را «تجاوز به عقاید و ارزش‌های انسانی» نامید. از این گذشته به طور مختصر به چندی از دلایل مشروعیت جهاد در ذیل اشاره می‌شود:
۱-آیات قرآنی
برای نمونه به چند آیه اشاره می‌شود:
«در راه خدا با کسانی که با شما می‌جنگند نبرد کنید و در این جهاد از حدود تجاوز نکنید^[۹]» (بقره/ ۱۹۰). این آیه در صدد بیان این است که کفار و مشرکین خود را موظف به جنگیدن می‌دانند. پس مسلمانان نیز در راه خدا با آنان باید بجنگند و این امر مشروط به شرط وقوع نبرد از سوی آن‌ها نیست.( طباطبایی، ۱۳۶۲، ج۲،ص۶۲؛ شیخ طوسی، ۱۴۰۹، ج۲، ص۴۳).
«هرگاه ماه‌های حرام (ذیقعده، ذی حجه، محرم، رجب) پایان پذیرفت مشرکان را هر جا یافتید به قتل برسانید و…^[۱۰]» (توبه/ ۵) این آیه دلیل بر جواز جهاد ابتدایی در ماه‌‌های غیر حرام است.
«با کسانی از اهل کتاب که نه به خداوند و نه به روز جزا ایمان دارند و نه آنچه خدا و رسولش تحریم کرده‌اند؛ حرام می‌شمردند و نه آئین حق را می‌پذیرند پیکار کنید تا زمانی که با خضوع و تسلیم جزیه را به دست خود بپردازند و این همان جهاد برای توحید و ارزش‌های انسانی است^[۱۱]» (توبه/ ۲۹).
«با آن‌ها پیکار کنید تا فتنه باقی نماند و دین خدا مخصوص خدا گردد، پس اگر از روش نادرست خود دست برداشتند، ظلم بر آن‌ها نکنید، زیرا تعدی جز بر ستمگران روا نیست^[۱۲]» (بقره/ ۱۹۳).
فتنه در این گونه آیات به معنی کفر و شرک گرفته شده و لذا غایت قتال با کفار و مشرکین را رفع کفر و شرک و ایمان و سلب آزادی مردم و آزار و اذیت مسلمانان ذکر می‌کنند (طباطبایی۱۳۶۲، ص۶۲؛ طبرسی، پیشین، ص۵۱۱، شیخ طوسی، ۱۴۰۹،ج۵، ص۴۶).
لذا جهاد غیر از جنگ هایی که به قصد کشور گشایی و زور گویی صورت می‌گیرد، می‌باشد و تنها هدف نهایی آن بر پایی دین حق و محو تمام ریشه‌های ضد توحیدی است و درا ین راه با نهایت جدیت درصدد رفع موانع می‌باشد.
۲-روایات
علاوه بر سنت عملی رسول خدا (ص) روایات زیادی از شیعه و سنی در این مورد وارد شده است. برای نمونه امام علی (ع) می‌فرماید: جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند برای اولیاء خاصش آن را می‌گشاید (نهج البلاغه، خطبه ۲۷)؛ و همچنین می‌فرماید: «همانا جهاد شریف ترین اعمال بعد از اسلام (آوردن) است آن پایه و اساس دین است» (محمدی نیک، ۱۴۱۶، ج۱، ص۴۵۵).
و نیز عبدالله بن سنان از امام صادق (ع) نقل می کند که فرموده است: «پیامبر خدا (ص) فرمودند: هر کسی در برابر ظلمی که به او شده است، بجنگد تا کشته شود، شهید محسوب می‌شود».
فصل دوم
حقوق اسیر جنگی در اسلام
۲- حقوق اسیر جنگی در اسلام
۲-۱- دستورات اخلاقی و انسانی اسلام درباره اسیران
پس از اسارت، دشمن با همه شرارتهایش در دست‏ مسلمانان یک امانت است حق تعرض به او را ندارد و نمی‏تواند او را بکشد. دستورهای اخلاقی اسلام نسبت باسیران بمراتب دقیقتر و حساب شده‏تر است‏ از موارد توصیه‏شده قراردادی که پس از قرنها بوسیله نخبگان علم و سیاست و حقوق دنیای غرب نوشته شده است. حتی مواردی را که آنان اسیر دانسته‏اند اسلام آنرا اسیر نمی‌داند و آزاد اعلام‏ می‏کند مثل زخمی‏ها یا زنان و کودکان (حسنی، ۱۳۶۹، ص۵۷).
امام چهارم (ع) می‏فرماید: اگر مجروحی را اسیر کردی که از راه رفتن ناتوان‏ است و وسیله حمل او را نداری او را آزاد بگذار تا به خانه و خویشاوندانش ملحق‏ شود (حرعاملی، ‌۱۴۱۶ق، ج۱۱، ص۵۳).
امام صادق درباره زنان و کودکان اسیر می‏فرماید در جنگ از زنان و…. رفع ید می‏شود و جزیه از آنان ساقط است چون پیامبر(ص) از جنگ با آنان نهی کرده است مگر اینکه آنان خود اقدام بجنگ نمایند (همان، ج۱۱، ص۶۸).
پیامبر اسلام (ص) فرمود: «به زیر دستان و اسیران و بردگان آنچه خود می‏خورید بخوارانید و آنچه خود می‏نوشید بنوشانید، و آنچه خود می‏پوشید بپوشانید» (همان، ج ۱۱، ص ۴۸).
موضوع مهم دیگری که می‌تواند الگوی خوبی برای انسان‌ها در همه زمان‌ها و مکان‌ها باشد و زیباترین جلوه‌های حقوق بشردوستانه را به نمایش گذاشته، رفتار پیامبر اعظم (ص) و امامان معصوم (ع) با افراد بی‌دفاع و اسیران جنگی است (حسنی، ۱۳۶۹، ص۵۹).
در حدیثی از امام صادق (ع) چنین نقل شده است: «در غزوه ذات الرقاع، پیامبر خدا (ص) در کنار بیابانی زیر درخت نشسته بود، سیلی آمد و میان حضرت و یارانش جدایی انداخت، مردی از مشرکان- به نام غورث- دید آن حضرت تنها مانده و مسلمانان منتظرند که سیل قطع شود، گفت: اکنون می‌روم و محمد (ص) را می‌کشم، با شمشیر کشیده به سوی حضرت رفت و گفت: ای محمد! چه کسی الان می‌تواند تو را از دست من نجات دهد؟ حضرت پاسخ داد: پروردگار من و تو! ناگهان جبرئیل آمد و او را از اسبش جدا کرد، وی از پشت به زمین افتاد، حضرت شمشیر او را گرفت و بر سینه او نشست و فرمود: ای غورث! اکنون چه کسی تو را نجات می‌دهد؟ او گفت: جود و بزرگواری تو، ای محمد! حضرت او را رها کرد، غورث گفت: به خدا قسم که تو از من بهتر و کریم‌تری» (کلینی، ۱۳۸۸ق، ج ۸، ص۱۲۷).
نمونه بسیار جالب دیگر رفتار حضرت رسول خدا (ص) با مشرکان در جریان فتح مکه است.
پیش از آن که نیروهای اسلام وارد راه‌های اصلی شهر مکه شوند پیامبر (ص) تمام فرماندهان را احضار کرد و فرمود: تمام سعی و تلاش من این است که فتح مکه بدون خونریزی صورت گیرد! به این جهت، از کشتن افراد غیرمزاحم باید خودداری شود. آن‌گاه حضرت دستور داد که ده نفر از جنایت‌کاران سرشناس و آتش‌افروزان جنگ‌های گذشته را هر جا باشند دستگیر نموده و به قتل برسانند. وقتی که واحدهای لشکر اسلام بدون نبرد و جنگ وارد شهر شدند، پیامبر (ص) هم از بالاترین نقطه مکه با حشمت و شکوه هر چه تمام‌تر وارد شهر گردید. از یک سو ترس و لرز بر اندام گروهی از مشرکان و ساکنان مکه سایه افکنده بود، این مردم با یاد گذشته و جرایم بزرگ خویش به یکدیگر می‌گفتند: بدون شک، پیامبر و یارانش همه ما را از دم تیغ خواهد گذراند، یا گروهی از ما را کشته و گروهی را بازداشت نموده و زنان و کودکان ما را به اسارت خواهد کشید. ناگهان پیامبر (ص) سکوت آنان را شکست و فرمود: ماذا تقولون؟ و ماذا تظنون؟ «چه می‌گویید؟ و درباره من چگونه فکر می‌کنید؟». مردم حیران و بیمناک، همگی با صدای لرزان و شکسته با توجه به سوابق عاطفی آن حضرت گفتند: ما جز خوبی و نیکی چیزی درباره تو نمی‌اندیشیم، تو را برادر بزرگوار خویش و فرزند برادر بزرگوار خود می‌دانیم ! پیامبر خدا (ص) که سرشار از عواطف و مهربانی بود، وقتی با جمله‌های عاطفی و تحریک‌آمیز آنان روبه‌رو شد، فرمود: من نیز همان سخنی را که برادرم «یوسف» به برادران خود گفت، به شما می‌گویم: « امروز بر شما ملامتی نیست، خدا گناهان شما را می آمرزد و او ارحم الراحمین است» (مجلسی، ۱۴۰۳ق، ج ۲۱، ص ۱۰۷).
نمونه‌ای هم از رفتار شجاع مرد تاریخ امام علی (ع) با دشمن که در روایت چنین آمده است: «حضرت علی (ع) با مردی از مشرکان در حال جنگ و مبارزه بود، آن مرد گفت: ای پسر ابوطالب، شمشیرت را به من بده! حضرت شمشیر را به سویش انداخت. وی گفت: عجبا! در چنین زمانی، شمشیرت را به من می‌دهی؟! امام پاسخ داد: تو مانند سائل از من چیزی درخواست کردی و رد سائل دور از کرامت و بزرگواری است! پس آن مرد خود را بر زمین انداخت و گفت: این رفتار، سیره اهل دین است، آن گاه پای حضرت را بوسید و مسلمان شد، در این جا جبرئیل گفت: «لا سَیْفَ اِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لا فَتَی اِلَّا عَلِی» (همان، ج ۴۱، ص۶۹).
مورد دیگر رفتار آن امام همام با دشمن و قاتل خویش است، در وقتی که حضرت به دست «ابن ملجم» ضربت خورده و به شدت بدنش رنجور است و در محراب افتاده و امام حسن (ع) سر پدر را بر زانو گذاشته، حضرت فرمود: «پسرم با اسیر مدارا و به او رحم کن، به او احسان نموده و با مهربانی رفتار کن. آن گاه حضرت از هوش رفت، وقتی به هوش آمد فرزندش امام حسن (ع) ظرف شیری را به او داد، حضرت مقدار کمی از شیر را نوشید پس از آن فرمود: این شیر را برای قاتل من که در دست شما اسیر است، ببرید! سپس به فرزندش امام مجتبی (ع) فرمود: به خاطر حقی که بر تو دارم اسیرت را از غذا و نوشیدنی پاکیزه بهره‌مند ساز! تا من زنده‌ام با وی مدارا کن و از آنچه خودت می‌خوری به او بخوران و از هر چه می‌آشامی به او بنوشان! تا با این رفتار کریم‌تر از او شوی» (مجلسی، ۱۴۰۳ق، ج ۴۲، ص ۲۸۷).
« حفص بن غیاث گفت از حضرت امام صادق علیه السلام در رابطه با دو طائفه از مؤمنین که یکی ظالم و دیگری عادل است و طایفه ظالم از طایفه عادل شکست خورد سؤال کردم. امام فرمودند: برای اهل عدالت جایز نیست که فراری را تعقیب کند و اسیر را بکشند و همچنین جایز نیست که زخمیها و مجروحین را اذیت کرده یا بکشند و این در زمانی است که از اهل ظلم و ستم کسی نمانده و دستهای هم نباشد که به آنها بپیوندد، پس اگر برای آنها دستهای باشد که بتوانند به آنها ملحق شوند در این حالت اسیر آنان کشته میشود و فراریشان تعقیب میگردد و جایز است که بر مجروحشان بتازند؟ (حرعاملی، ‌۱۴۱۶ق، ج۱۱، ص۵۴).
در اسلام، اسیر دارای آزادی مذهبی نیز می‌باشد و می‌تواند مثلا در ماه مبارک رمضان روزه بگیرد (خویی، بی‌تا، ج۲، ص۱۲۶).
۲-۲- اسیر از منظر قرآن کریم
نخستین دستور قرآن به هنگام گرفتن اسیر، فرمان «شدّ و وثاق» به معنای در اختیار کامل داشتن اسیر است. «فَإِذَا لَقِیتُمُ الَُّذیِنَ کَفَرَوا فَضَربَ الرَّقَابِ حَتَّی إذا أثخنتُمُوهُم فَشُدُّوا الوَثَاقَ؛ هنگامی که با کافران (در میدان جنگ) روبه رو میشوید گردنهایشان را بزنید و همچنان ادامه دهید تا به اندازه کافی دشمن را ( باکشتن و زخمی کردن) ضعیف و در این هنگام ( اسیران را) محکم ببندید …» ( محمد/۴).
دربارۀ اسیر و اسارت در قرآن آیاتی به صراحت آمده است و در آیاتی نیز هر چند لفظ اسیر به کار نرفته ولی به آن اشاره دارد و با آن مرتبط است و اینک به اجمال به این آیات اشاره میشود:
۱- و ان یاتوکم اساری تفادرهم و هو محرم علیکم اخراجهم (بقره/۸۵)؛ اگر اسیران بگیرید فدیه می‌گیرید برای آزادی آنان با اینکه این عمل بر شما و اخراج آنان بر شما حرام است.
این آیه درباره قوم یهود بنی قریظه هم پیمان اوس و بنی نظیر هم پیمان قبیله خزرج است و آنان هنگام درگیری خون همدیگر را میریختند، ولی اگر اسیر میشدند آنان را می‌خریدند، و آزاد میکردند، با اینکه این برای آنان طبق تورات و… حلال نبود، و قرآن نیز این عمل را محکوم میکند چون هم اصل کشتارشان نسبت بهم کیش خود و هم این نوع اخراج آنان و… حرام بود (مکارم شیرازی، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۲۸).
۲- وانزل الذین ظاهروهم من اهل کتاب من صیاصیهم و قذف فی قلوبهم الرعب فریقا تقتلون و تاسرون فریقا (احزاب/ ۲۶)؛ خداوند گروهی از اهل کتاب را که از آنها (مشرکان عرب ) حمایت کردند از قلعه های محکمشان پائین کشید، و در دلهای آنها رعب افکند (کارشان به جائی رسید که ) گروهی را به قتل می رساندید و گروهی رااسیر می کردید.).
آیه باز در رابطه با بنی قریظه است که بر خلاف پیمان همکاری و دفاع از مدینه با مشرکان مهاجم در جنگ خندق هم پیمان شدند و به نفع آنان و علیه اسلام و مدینه عمل میکردند.
۳- و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا (انسان/ ۸)؛ و هم بر دوستی (خدا) به فقیر و اسیر و طفل یتیم طعام می‌دهند.
۴- ما کان لنبی ان یکون له اسری حتی یثخن فی الارض (انفال/ ۶۷)؛ هیچ پیغمبری را روا نباشد که اسیران جنگ فدا گرفته و آنان را رها کند تا خون ناپاکان را بسیار بریزد.
این آیه اسیر گرفتن در رابطه با جنگ هنگام آغاز جنگ و در گرماگرم عملیات و پیش از تثبیت موقعیت، را ممنوع می‏سازد.
۵- فاذا لقیتم الذین کفروا فضرب الرقاب حتی اذا اثخنتموهم فشدوا الوثاق فاما منا بعد و اما فداء حتی تضع الحرب اوزارها (محمد/ ۴)؛ پس چون با کسانى که کفر ورزیده‏اند برخورد کنید گردنها[یشان] را بزنید تا چون آنان را [در کشتار] از پاى درآوردید پس [اسیران را] استوار در بند کشید سپس یا [بر آنان] منت نهید [و آزادشان کنید] و یا فدیه [و عوض از ایشان بگیرید] تا در جنگ اسلحه بر زمین گذاشته شود این است [دستور خدا] و اگر خدا مى‏خواست از ایشان انتقام مى‏کشید ولى [فرمان پیکار داد] تا برخى از شما را به وسیله برخى [دیگر] بیازماید و کسانى که در راه خدا کشته شده‏اند هرگز کارهایشان را ضایع نمى‏کند (۴).
در تفسیر المیزان در تفسیر این آیه چنین آمده است:
این آیه نتیجه‏گیرى از سه آیه قبل است که مؤمن و کافر را وصف مى‏کند، گویا فرموده: وقتى مؤمنین اهل حق باشند، و خدا آن انعامها را به ایشان بکند، و کفار، اهل باطل باشند، و خدا اعمالشان را خنثى و گمراه کند، پس مؤمنین باید در هنگام برخورد با صف کفار با ایشان قتال کنند و اسیر بگیرند تا حق که هدف مؤمنین است زنده شود و زمین از لوث باطلى که مسیر کفار است پاک گردد. پس مراد از” لقاء” در جمله” فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ” برخورد با کفار است در جنگ. و کلمه” ضرب الرقاب” مفعول مطلق است که در جاى فعل خود نشسته و عاملش در تقدیر است، و تقدیر جمله” فاضربوا ضرب الرقاب” است، یعنى گردنهایشان را بزنید زدنى کشنده، چون آسانترین و سریع‏ترین راه کشتن دشمن، زدن گردن آنها است (طباطبایی، ۱۳۶۰، ج۱۸، ص۳۴۰).

ممکن است ارتقا تفکیک اجتماعی، بد نام سازی و مشکلات امنیتی را از بین نمی برد.

هزینه های پایین، حفظ جوامع محلی

بهبود و ارتقاء محلات پر جمعیت

جدول (۲): نقاط قوت و ضعف در روند اصلی مسکن اجتماعی

مسکن اجتماعی بلند مرتبه
مسکن اجتماعی، نوع خاصی از واحدهای مسکونی است که در آن واحدهای آپارتمانی دارای حیاط مشترک هستند و حتی می توانند در هر طبقه به صورت تک واحدی ساخته شوند و در عین حال دارای فضای سبز و پارکینگ به میزان کافی باشند. این نوع مسکن در صورتیکه در رعایت حریم ها و عرصه ها مرتکب اشتباهات شهرسازی و معماری مدرن، همانند طرح فضاهای غیر قابل کنترل و عمومی بدون برنامه ریزی، راهروهای طولانی و… بشوند، می تواند معضلات مهم اجتماعی را تشدید نماید. (افزایش جرم و جنایت و محل اجتماع تبهکاران) این نوع مسکن می تواند تراکم های بالا را بپذیرد و انواع مختلف واحدهای مسکونی از لحاظ متراژ و طبقات و امکانات را ارائه دهد.
مهمترین خصوصیت این نوع مسکن، تجمیع قطعات باز، سبز و استفاده از حداکثر تراکم می باشد. در نتیجه شبکه های دسترسی درجه سه و چهار بسیار کوتاه و کمتر می شوند. همچنین ایمنی بیشتر و رفت و آمد کمتری را دارا می باشند. ضمن اینکه در این نوع مسکن اصولاً خودگرایی بیشتر و در نتیجه کاهش بار خدمات شهرداری ها و نهادهای شهری ذیربط به مانند جمع آوری زباله، تامین آب شرب، نگهداری فضای سبز، دفع آب های سطحی، دفع فاضلاب، روشنایی محوطه و خیابان های درجه سه و چهار و … مطرح می شود، اما ساکنان این واحدهای مسکونی با تشکیل هیات مدیره و تشکیلات خاص فقط موظف به پرداخت هزینه ماهیانه خدمات عمومی فضای مشاع می باشند. مسکن اجتماعی را می توان به دو دسته آپارتمان های بلند و مجتمع های مسکونی با ارتفاع متوسط تقسیم نمود.
آپارتمان های بلند
مهمترین دلیل شهرت زندگی در آپارتمان های بلند، مناظر زیبایی است که به ساکنان خود عرضه می دارد. به خصوص طبقات بالاتر که ساختمان های مجاور جلوی دید آنها را نمی گیرند. اما افزایش جمعیت در این مجموعه ها باعث کاهش امنیت شده و به علت عدم آشنایی همسایه ها و ارتباط کم آنها، آسانسورها، راهروها، اتاق رختشویی، پارکینگ و حتی فضاهای باز اگر تحت مراقبت کافی نباشند، ایمن نخواهند بود که در فصل بعد این نوع مسکن به طور مشروح عنوان می گردد.
مجتمع های مسکونی با ارتفاع متوسط
مجتمع های مسکونی با ارتفاع متوسط یعنی حداکثر هشت طبقه، جایگزین خوب و ماندگاری برای آپارتمان های بلند محسوب می شوند. آپارتمان های با ارتفاع متوسط در اوایل قرن بیستم در کشورهایی که در شرف صنعتی شدن بودند معمول گردید. این مجموعه ها به علت ارتفاع کمتر، به نسبت برج های مسکونی، جمعیت کمتری را دارند. (کشفی، محمد علی؛ حسینی، سید باقر؛ ۱۳۹۱)

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

کیفیت مسکن و آسیب های اجتماعی
در سبز فایل براساس تحقیقات، مشخص شده است که میان کیفیت مسکن و آسیب های اجتماعی مثل: خودکشی، اعتیاد، طلاق، مشکلات روانی و… رابطه مستقیم وجود دارد. به دلیل رشد جمعیت و گرانی زمین و محدود بودن زمین های مناسب، مسکن گسترش عمودی یافت. بدین سان به دنبال محدود شدن مکان، اضطراب، افسردگی، بی تابی و… پدیدار شد. از دیگر پیامدهای این معضل ناتوانی انسان در دستیابی به موقعیت های مطلوب است، از این رو هر فرد در تطبیق خود با محیط، فشار روانی بسیاری را تحمل می کند (کیهان زاده، ۱۳۸۰، ص ۹۶).
مشکلات عنوان شده زمانی که به ابعاد فرهنگی، اجتماعی و روانی آنها توجه نشد، فزونی یافت. اشراف ساختمان های اطراف، محروم شدن از نور طبیعی و تهویه نامناسب هوا، مسدود شدن دید و چشم انداز و بحران های روانی به لحاظ ازدحام و تراکم، انزوا و گوشه گیری، از بین رفتن محرمیت، قلمرو، سلسله مراتب خصوصی و… مشکلات را برای ساکنان حادتر می سازد.
به دلیل افزایش جمعیت و نیاز به مسکن، ما نیازمند ساختمان های بلند هستیم و از طرفی به منظور کاهش برخی آثار منفی و تبعات زیانبار آن نیازمند ضوابط و معیارهای خاصی هستیم. این مسئله نیازمند دیدی همه جانبه نگر نسبت به مسئله مسکن است، به همین منظور توجه به ابعاد کیفی و کمی تواماً؛ و اعتنا به مسئله از زاویه ویژگی های فرهنگی فضا از اهمیت خاصی برخوردار است، غفلت از این مسئله موجب شکست برنامه ها در این زمینه می شود. پس در راستای این زمینه ها ابتدا به بررسی عوامل تاثیر گذار بر مسکنی که می خواهند نقشی اجتماعی در رابطه با حریم و همسایگی بازی کند می پردازیم. که این عوامل تحت عنوان خلوت و قلمرو تعریف می شوند. (فتحی، سروش، ۱۳۹۱)
آپارتمان نشینی جز جدایی ناپذیر زندگی شهری امروزی ما گردیده است. اما امروز خواسته یا ناخواسته اکثر ساکنین شهرهای بزرگ آپارتمان نشین شده اند. اکثر مردم ما زندگی در خانه ای حیاط دار را به آپارتمان های لانه زنبوری ترجیح می دهند اما این نوع زندگی ناخواسته به صورت یک ایجاب در زندگی امروز در آمده است (کیهان زاده، ۱۳۸۰). از دلایل ایجاد مجتمع های مسکونی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
امنیت بالا
تامین برخی از نیازهای رفاهی
وجود پارکینگ های کافی و مطمئن
وسایل حمل و نقل عمومی
وجود فضاهای جمعی
فضاهای بازی امن برای کودکان
اما امروزه کیفیت زندگی در این مجتمع های مسکونی از سطح مناسبی برخوردار نیست و این مجموعه ها سرانجام رسالت خویش که ایجاد جامعه هایی کوچک، زنده و پویاست، ناتوانند.

محیط و پیرامون مسکن های اجتماعی
تامین رشد اجتماعی عرصه مسکن علاوه بر خود واحد مسکونی، می باید محیط پیرامون آن را نیز در بر بگیرد. چه مسکنی که در محیط نامناسب قرار می گیرد، حتی اگر خود دارای شرایط نامناسبی باشد، نمی تواند نیازهای تبعی ساکنین خود را تامین کند. برای ایجاد یک محیط مسکونی مناسب باید از انجام کارهایی خودداری کرد که به ساخت اجتماعی محله و سلامت و آسایش ساکنین آن لطمه وارد می سازد. انجام دادن این امر جز از طریق شناخت خانواده در رابطه با محیط مسکونی میسر نیست، بنابراین باید نیازهای خانواده ها را از جنبه های کالبدی و اجتماعی بررسی کرد (مشایخی، ۱۳۸۷).
وقتی مجموعه ای مسکونی ساخته می شود در واقع کانونی اجتماعی شکل می گیرد، این کانون برای حفظ ارزش های خود به انسجام مشخصی احتیاج دارد. اگر به این امر بی توجهی شود، بخشی از پیکره اجتماع از آن جدا و ارتباط خود را با آن از دست می دهد. اگر آمیختگی معینی بین سنین و نسل ها، مشاغل و طبقات اقتصادی و خانوارهایی با ابعاد متفاوت شکل بگیرد، به انسجام مطلوب تعبیر می شود (کیهان زاده، ۱۳۸۰). همواره باید توجه کرد که بدون وجود زمینه های لازم، یک محیط مسکونی نمی تواند به راحتی به یک کانون زنده و پر تحرک تبدیل شود که ارتباط بین اهالی آن گسترده و نزدیک باشد و اگر چنین ارتباطی وجود نداشته باشد، بی هیچ تردیدی زندگی در آن محیط دشوار می شود.

فضای باز و بسته شهری
فعالیت های جاری در شهر بسیار متنوع اند. به همان نسبت نیز بستر آنها از تنوع زیادی برخوردار است. هر فعالیت و رفتار یا مجموعه ای از آنها، یا در فضایی باز صورت می پذیرد یا در محدوده ای سرپوشیده که اصطلاحاً فضای بسته خوانده می شود. آن چه در این میان حائز اهمیت می باشد این است که فضا به اندازه توده ساختمانی نیروی سازمان دهنده مهمی در شهر دارد و نباید آن را محدوده ای به جا مانده از ساخت و ساز بناها دانست.
زیرا بخش مهمی از اعمال و فعالیت های انسانی در این فضاها اتفاق می افتد. در میان انواع فضاهای باز و بسته عمومی، فضای باز عمومی دارای اهمیت ویژه ای از دیدگاه حیات جمعی شهروندان هستند در حالی که فضاهای بسته عمومی، دارای انضباط و یا به عبارت بهتر محدودیت های خاص به لحاظ زمانی و مکانی، برای پذیرش و جذب شهروندان می باشد. فضاهای باز عمومی، بیشترین امکانات بالفعل و بالقوه را برای حضور شهروندان دارا می باشد، فضاهای باز عمومی امکان انگیزش انتخاب آزاد میان رفتارها، حرکت ها و اکتشافات بصری را برای تعداد معنی داری از مردم شهر فراهم می آورد (Lynch, 1972, p 108). به عبارت دیگر فضای منعطفی است که خود را به راحتی با گوناگونی رفتارها تطبیق می دهد و زمینه ای خنثی ولی القا کننده را برای کنش های خود انگیخته، فراهم می آورد (پاکزاد، جهانشاه، ۱۳۸۴).

فضای باز در گذشته و حال
سکونتگاه های سنتی
ترکیب کلی بافت های سنتی، متشکل از فضاهای باز و فراخی بود که بدنه های ساختمانی در شکل دادن به آنها نقش اصلی را داشتند. نوربرت شولتز آن را اصول خلق فضاهای باز توسط بدنه های ساختمانی نامیده و اظهار می دارد که این اصول می تواند تعاریف مناسب فضایی برای فضاهای باز به وجود آورد (پوردیهیمی، شهرام، ۱۳۷۸).
زیستگاه های سنتی انسان، ویژگی و شکلی داشتند که اختصاص به خودشان داشت. از این طریق، مکان ها قادر بودند لذتی فراموش نشدنی را برای ساکنان خود فراهم آورند. آغاز، رشد و مقصود خاص هر کدام از این زیستگاه ها، در چهره و مظاهر کالبدی آنها مشهود بود. سیمای شهر، مظهر منحصر به فرد زندگی و فعالیت شهر بود. لذا این امکان را برای ساکنان خود فراهم می کرد تا بتوانند از تجارب بصری غنی برخوردار گردند که به صورت احساس تعلق، شناسایی و محبت بروز می کرد.
بدین ترتیب، فضاهایی با معنی، با هویت، خوانا، متناسب و درخور انسان، به طریقی به وجود می آمدند، که کیفیت لبه ها نقش حساسی را در تعریف آن ها بر عهده داشتند. در این روش، فضا از طریق مشاهده مرزهایش ادراک می گردید. نحوه توزیع فضاهای باز، به نحوی بود که در سرتاسر سکونتگاه پراکنده می شد، تا دسترسی مردم به آنها حداکثر باشد. چرا که این فضاها جزیی از فضای روزمره محسوب می شدند که پاسخگویی به دسته ای از نیازهای مسکونی را بر عهده می گرفتند. به زبان دیگر، چنین شهری از ساختاری پیوسته بهرهمند بود، ساختاری که مهمترین عامل در ایجاد مفهوم تداوم و کیفیتهای وابسته به آن تلقی می گردد. (جورابچی، کیوان، ۱۳۸۲)
سکونتگاه های مدرن
بر خلاف روش شکل گیری زیستگاه های سنتی، مدرنیسم مفهوم جدیدی از فضا را ارائه کرد؛ خودروها بر فضای شهری غلبه یافته و رابطه بین انسان ها و ساختمان ها را تغییر داد و فضای عمومی محصور مانند خیابان ها و میادین را آن چنان که بود، از میان برد.
پیشرفت های فناوری نیز فضای شهر را چند پاره کرده است. تنها احساساتی که به نظر می رسد وجود دارد، احساسات منفی، ناشی از ترس جرم و جنایت می باشد. فضای عمومی به جای آن که به عنوان بخش چند وجهی و باز در زندگی اجتماعی متجلی شود به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهدافی خاص استفاده می گردد (جورابچی، کیوان، ۱۳۸۲).
الگوی توزیع این فضاها بر این نظریه استوار می گردد که فضاهای باز باید متمرکز، بزرگ و پراکنده باشند و از این طریق به بقیه شهر شکل دهند. از نظر طراحان دوره مدرنیسم، فضاهایی با کیفیت خاص تلقی می گردند که تجربه مهمی را در اختیار ساکنان شهر قرار دهند. تجربه ای که شخص باید در آن جذب شود؛ نحوه عمل و برداشت کاملاً متفاوتی با شرایط عادی در این فضاها داشته باشد. بدین ترتیب فضاهای شهری سنتی در توسعه های جدید از بین می روند و به جای آنها هکتار های پوشیده از ساختمان های مجزا و راه های لازم برای دسترسی به آنها جایگزین می گردد.
اصلی ترین هدفی که شهر سازی مدرن در پی ناهنجاری های اجتماعی قرن نوزدهم دنبال می نماید، بهبود کیفیت زندگی فیزیکی در درون واحد مسکونی است. این اصل، خود را به صورت امکان برخورداری بیشتر از طبیعت مطرح می کند و در پی آن، هدف طراحی معماری و شهر سازی مدرن به تامین آفتاب، تهویه و فضای سبز، آن هم فقط در داخل واحد مسکونی تقلیل می یابد. به طوری که اشاره کردیم، نظریه آزاد گذاردن سطح زمین به طور کلی، یکپارچه کردن فضاهای باز برای استفاده های عمومی، حذف فضاهای باز نیمه عمومی در محدوده های مسکونی و فضاهای باز خصوصی در درون واحدهای مسکونی است، که به مهمترین پارادایم جنبش مدرن در شهر سازی و علی الخصوص ساخت مسکن تبدیل می گردد (مصباح کیایی، شهرزاد، ۱۳۹۰).
فضاهای باز در این طراحی ها، ته مانده چیزهایی هستند که پس از ساخت و ساز باقیمانده اند. فضاهایی هستند طراحی نشده که بر حسب اتفاق و بدون قصد به وجود آمده اند و ترکیب آنها پراکنده و فاقد انسجام است، چرا که به کار بردن ساختمان های مجزا و تکراری، شهر را به یک مسئله ساده ریاضی تقلیل می دهد. در این گونه طراحی ها، وجه تمایزی بین جلو و عقب ساختمان ها به وجود نمی آید و فضاها در بخش های مختلف طرح عیناً تکرار می شوند و در محدوده های بستر طرح، به ناچار و به صورت ناگهانی قطع می شوند. نظریه فضایی مدرن که پیشتر توسط لوکوربوزیه تدوین شده بود، ساختمان های انفرادی نمادین و عظیمی را در بر می گیرد که ساختمان های کوتاه اطراف آن را احاطه نموده اند. مشکل در این است که تکرار این بناها با تعداد زیاد و در مقیاس وسیع، باعث از بین رفتن معنا و مفهوم و اهمیت انفرادی آن ها می گردد. در طراحی مدرن، کالبد شهر به اجزاء کارکردی آن تقسیم می شود و این قطعه، قطعه شدن تاثیر منفی بر زندگی شهری بر جای می گذارد، زیرا یکپارچگی شهر در مسلخ عدم ارتباط تعریف شده میان این قطعات، قربانی می گردد(جورابچی، کیوان، ۱۳۸۲).

به نظر ما ازدواجهای دوام‏دار و شاد از یک زن با انرژی ، با انگیزه و تأثیرگذار بر شوهر برخوردارند که همیشه با چهره‏ای خندان موجب آرامش خاطر همسرش می‏شود.مردمی که از شوخ طبعی و ملایمت برای تسکین احساسات شریک زندگی خود استفاده می‏کنند و واکنشهای شدیدی در برابر حالات هیجانی منفی او ابراز نمی‏دارند، کمتر جدایی و طلاق را تجربه می‏ نمایند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مطالعات انجام شده روی افراد برخوردار از ازدواجهای با دوام عوامل متعدد و تأثیرگذار بر دوام رابطه را عیان ساخته است. روباین و پارکر خلاصه مفیدی از این یافته‏ها ارائه می‏دهند. پارکر بر اساس بازنگری فنی پژوهشها وظائفی را مشخص ساخته که زوجها باید به منظور بالا بردن دوام ازدواج و زندگی زناشویی خود انجام دهند:
ـ جدا شدن از خانواده اصلی (والدین، برادر و خواهر …. )
ـ ایجاد محبت و دوستی و خلق خود مختاری
ـ والد شدن
ـ کنار آمدن با بحرانها
ـ کاهش تعارضات
ـ عشق‏ورزی و صمیمیت
ـ شریک شدن در خندیدن و شادی یکدیگر و زنده نگه داشتن علائق
ـ حمایت عاطفی
ـ حفظ دیدگاه دو طرفه
کلاگسبورن ویژگی‏های کلیدی زیر را برای دوام ازدواجها بیش از ۱۵ سال فهرست کرده است:
ـ توانایی تغییر و انطباق با تغییر
ـ توانایی زندگی کردن در کنار چیزهای غیرقابل تغییر
ـ تصویرسازی ذهنی درباره دوام ازدواج
ـ صداقت
ـ توازن در وابستگی
ـ لذت بردن از همکاری با دیگران
ـ سابقه مشترک و با ارزش
ـ خوش‏شانسی
مک کی و ابراین نیز مطالب زیر را به فهرست بالا اضافه کرده‏اند:
ـ مهار تعارض
ـ تصمیم‏ گیری دو طرفه
ـ کیفیت ارتباط
ـ ارزشهای ارتباطی صداقت، احترام، شناخت و برابری
ـ صمیمیت جنسی و عشق همدلانه
(گری ، ۲۰۰۷)

عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی زناشویی

شخصیت

چگونگی استفاده از مهارتهای کارآمد زوجین برای حل اختلافات و مناقشات، اینکه مسألهمدار باشند و یا هیجان مدار.(اسچورمن ـ کروک، ۲۰۰۱)

نگرش

‏باورها و احساسات و ارزشیابی‏ها و نحوه تفکر روی رفتار اطرافیان بر رضایتمندی زناشویی تأثیر می‏گذارد. (الیس^[۱۰۸]۱۹۹۳)
اگر نگرش خوب نسبت به کسی داشته باشیم به احتمال زیاد رفتاراو به گونه‏ای مثبت ارزیابی خواهیم کرد. بک معتقد است که در زمینه رضایت از زندگی زناشویی برداشت زن و مرد از رفتار یکدیگر بیشتر از خود رفتار حائز اهمیت است.

تحصیلات و طبقه‏‏‏ اجتماعی

‏‏تحصیلات معمولاً چون شاخصی در نوع فرهنگ، اندیشه و جهان‏بینی انسانهاست. تحقیقات نشان می‏دهد که در ۷۱ درصد ازدواج‏ها نظام فکری و سطح تحصیلات زوجین یکی بوده است. (جلیلی، ۱۳۷۵) تحصیلات معمولاً در زمره عوامل مؤثر بر رضایتمندی زناشویی است و گرایش انسانها به گزینش، در اکثر موارد به معنای همگونی طبقات نیز هست.. پس تشابه تحصیلی به معنای تشابه دیدگاه‏ها نیز می‏باشد که این خود بر رضایتمندی زناشویی تأثیر دارد. (مرادی، ۱۳۸۶)

عقاید مذهبی

‏‏ارتباط زوج‏ها با هم ریشه در اعماق گرایش‏ها و نیازهای روحی و روانی انسان دارد و در بحث ارتباط آن چه مطرح است، این است که کیفیت ارتباط تحت تأثیر عقاید مذهبی شکل ویژه‏ای به خود می‏گیرد و عدم شباهت باعث درجاتی از اختلاف می‏شود. (اعرافی، ۱۳۸۵) شاملو می‏گوید: شباهت عقاید مذهبی به قدری در سعادت زناشویی اهمیت دارد که عدهای از روانشناسان ازدواج دو نفر از مذاهب مختلف را معمولاً غیرعاقلانه می‏دانند. (هاشمی گلشن‏آبادی، ‏۱۳۸۶)

مسائل مالی

‏مسائل مالی مربوط به دخل و خرج از جمله مسائل عمده در روابط زناشویی است و گاهی موجبات بروز اختلاف بین زوجین را فراهم می‏سازد و بر رضایتمندی تأثیر سوء می‏گذارد.مشکل زمانی بروز می‏کند که زوجین و معمولاً کسی که بیشتر درآمد خانواده را تأمین می‏کند در صدد کنترل مخارج، طبقه‏بندی اولویت‏ها و سهمیه‏بندی برمی‏آید و طرف مقابل به عنوان یک اقدام تلافی‏جویانه در برابر اعمال کنترل، پول بیشتری خرج کند و گرفتاری زمانی بروز می‏کند که زوجین هر دو از درایت لازم در امر زندگی بی‏بهره باشند. (مرادی، ۱۳۸۶)

فرزندان

‏تولد فرزند به طور مشخص روی ازدواج تأثیر می‏گذارد. برای برخی از زوج‏ها تهدید به کاهش توجه فیمابین و رو به رو شدن با مسئولیت جدید به قدری زیاد است که بارداری را تا حد امکان به تعویق می‏اندازند. گاهی یکی از زوجین خواهان فرزند است اما دیگری مخالف آن است. دیگر این که نوزاد باعث می‏شود که تمام وقت مادر به وی اختصاص داده شود و مادر ممکن است خود و شوهرش را فراموش کند و این شرایط بر رضایتمندی زناشویی تأثیر می‏گذارد. (رحیم‏زاده، ۱۳۷۵)
در واقع تغییراتی که به وسیله انتقال به دوره پدری و مادری در زندگی زناشویی به خصوص در زندگی زنان پدید می‏آید در خشنودی و لذت از زندگی زناشویی مؤثر است و رضایت از زندگی زناشویی نسبت به دوره زندگی قبل کاهش می‏یابد. و همسران کودکان را عامل تهدید کننده در ارتباط زناشویی میدانند و تغییراتی که روابط شوهرانشان پدید آمده را بدان نسبت میدهند. ضمناً تعداد فرزندان نیز بر رضایتمندی زناشویی مؤثر است. هر چه تعداد فرزندان بیشتر باشد فشار بیشتری در روابط زناشویی وارد می‏شود. هر بار که عضوی به خانواده اضافه می‏شود، وقت محدود شده و منابع دیگر خانواده باید به اجزای کوچکتر تقسیم شود و در نتیجه فشارها آن چنان شدید می‏شود که باعث ضعیف شدن روابط زناشویی می‏گردد. (ترک، ۱۳۸۵)

طول مدت ازدواج

‏‏پژوهش‏ها نشان می‏دهد که افرادی که مدت کوتاهی از آشنایی با همسرانشان می‏گذرد دامنه وسیعتری از عکس‏العمل‏های رضایتمندی زناشویی را بروز می‏دهند در حالیکه افرادی که مدت طولانی‏تری از روابطشان می‏گذرد، رضایت و سازگاری آن ها کاهش می‏یابد. (هیوستون^[۱۰۹]‏و همکاران، ۱۹۸۶)

همکاری

‏روحیه همکاری، لذت بخش و شادی آفرین است. گاه تقسیم وظایف و تعیین مسئولیت‏های بین زوجین منجر به اختلاف می‏شود. خصوصاً با پدیدار شدن مسئولیت دوگانه برای زن (کار در بیرون و وظایف درون خانه) ، زوجین در کار تأمین و انجام وظایف خانه‏داری با هم مشارکت می‏کنند یعنی وظایف زوجین به وظایف مردانه و زنانه تقسیم نمی‏شود. بلکه هر دو در مواقع مقتضی هر دو نقش را ایفا می‏کنند. این تحول با آن که در زمینه‏هایی باعث تحکیم پیوند زناشویی می‏شود در بعضی مواقع به خصوص در مواردی که نقش‏ها نامشخص هستند باعث بروز اختلافاتی می‏شود. (گاتمن، ۱۹۹۳)

بند سوم : روش تربیتی ۳۱
گفتار دوم : تنبیه کودک و مراتب آن ۳۲
بند اول: تنبیه کودک ۳۲
بند دوم : مراتب تنبیه ۳۲
گفتار سوم : فرق حضانت وتربیت ۳۳

مبحث اول : سلب قانونی حضانت ۳۵
گفتار اول : موارد سقوط حق حضانت ۳۵
بند اول : عدم مواظبت طفل یا انحطاط اخلاقی پدر و مادر ۳۵
عنوان اول – اعتیاد ابوین به الکل ومواد مخدر و قمار ۳۵
عنوان دوم – اشتهار به فسق ۳۶
عنوان سوم – ابتلا به بیماری های روانی ۳۶
عنوان چهارم – سوء استفاده از طفل ۳۶
عنوان پنجم – ضَرب و جَرح غیر متعارف ۳۶
بند دوم : جنون هر یک از پدر ومادر : ۳۸
بند سوم) مادر شوهر دیگری کند: ۳۸
بند چهارم ) فوت هر یک از والدین یا هر دو ۳۹
بند پنجم) کفر ۴۱
گفتار دوم :مدت حضانت ،اجرت حضانت ۴۱
بند اول : مدت حضانت ۴۱
بند دوم: اجرت حضانت ۴۲
گفتار سوم : ضمانت اجرای حضانت ۴۳
بند اول : قانون مدنی ۴۳
بند دوم : ضمانت اجرای کیفری ۴۴
بند سوم : ماده ۱۴ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ ۴۵
مبحث دوم : سلب قراردادی حضانت ۴۶
گفتار اول : اثر اعراض و وجود قرارداد درباره حق حضانت ۴۶
بند اول : آیا دارنده حق حضانت می تواند از آن اعراض نماید یا خیر؟ ۴۶
بند دوم : آیا حق حضانت قابل اسقاط یا انتقال است؟ ۴۶
گفتار دوم : حضانت مجنون ۴۶
بند اول : اعمال مقررات حضانت صغیر در مورد مجنون ۴۶
بند دوم : ماهیت هزینه ی حضانت ۴۷
گفتار سوم : حق ملاقات و انتقال محجور به محلی دیگر ۴۸
بند اول : حق ملاقات ماده ی ۱۱۷۴ ق.م ۴۸
بند دوم : انتقال محجور به محل دیگر ۵۰
نتیجه گیری : ۵۱
پیشنهادهای نگارنده : ۵۲
منابع و مأخذ: ۵۳

چکیده:

موضوع حضانت یکی از مباحث پیچیده حقوق خانواده می باشد و با وجود مطالعات گسترده پیرامون آن از سوی حقوق دانان، هنوز مسائلی از آن ناشناخته مانده است.
حضانت ، نگهداری و تربیت طفل است به گونه ای که صحت جسمانی و تربیت وی با توجه به نیازمندیهای حال و آینده او ، و وضع و موقعیت والدین طفل تامین گردد. مسئله حضانت و اولویت هر یک از پدر و مادر برای نگهداری و سرپرستی طفل بیشتر زمانی مطرح می گردد که آنها از هم جدا می شوند که در این صورت قانون مدنی حضانت طفل را تا ۷ سال به مادر واگذار نموده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

طبق ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی «در صورتی که به علت طلاق یا به هر جهت دیگر ،ابوین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند ، هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمی باشد ، حق ملاقات طفل خود را دارد. تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوط به آن ، در صورت اختلاف بین ابوین با محکمه است» محقق در این پژوهش قصد دارد ایجاب و سلب قانونی و قراردادی حضانت را بررسی نماید.
کلید واژگان : ایجاب ، حضانت ، سلب قانونی، سلب قراردادی ، طفل ، ابوین

بیان مسئله

حضانت جزء مباحث مهم خانواده در نظام های مختلف حقوقی است و نظر به اهمیت جایگاه طفل در ساختن جامعه آینده توجه به نگهداری ، تربیت و حضانت او نیز ضروری شمرده می شود. حضانت اطفال موضوع مهمی است که از دیرباز مورد بحث و بررسی فقیهان و حقوق دانان بوده است.