۳-۵-۲- آزمون بازشناسی بیان چهره­ای هیجان:

این آزمون شامل ۳۶ عکس سیاه و سفید از هیجانات چهره­ای است که در سال ۱۹۷۶ توسط اکمن و فرایسن ساخته و جمع ­آوری شده است (اکمن، فرایسن، ۱۹۷۶). این عکس­ها، تصاویر چهره­ای از دو زن و مرد است که شش هیجان اصلی (خشم، تنفر، ترس، شادی، غم و تعجب) را نشان می­دهد و آزمودنی باید با نگاه کردن به هر یک از تصاویر بتواند هیجان مورد نظر را بازشناسی کرده و پاسخ بدهد. آزمون به صورت صفر و یک درجه­بندی و عملکرد آزمودنی به وسیله تعداد پاسخ­های صحیح ارزیابی می­ شود.

۳-۶- روش اجرای پژوهش

پس از دریافت مجوز از اداره آموزش و پرورش کل و اداره آموزش و پرورش منطقه ۴ تهران، به مدارس مربوطه مراجعه شد. با توجه به اینکه وجود مشکلات خانوادگی و اجتماعی از قوی­ترین و باثبات­ترین موارد رفتار جامعه ستیزانه است (مش و وولف^[۱۵۸]، ۲۰۰۸، ترجمه­ی مظفری ­مکی­آبادی و فروع­الدین­عدل، ۱۳۹۱)، مدارس حاشیه­ای آسیب­خیز از منطقه ۴ (۳ مدرسه ابتدایی پسرانه و ۳ مدرسه ابتدایی دخترانه) انتخاب شدند، چرا که در آن­ها انواع مشکلات خانوادگی و اجتماعی وجود دارد. پس از مراجعه به مدارس، در ابتدا معلمان از روند کار و ویژگی­های افراد با اختلال سلوک آگاه شدند و دانش­آموزانی که این ویژگی­ها را داشتند شناسایی شدند. فرم معلم از آزمون آخنباخ توسط معلم پر شد و افرادی که نمره­ی آن­ها نشان­دهنده وجود اختلال سلوک بود، انتخاب شدند. مقیاس سیاهه رفتار کودک نیز توسط والدین پر شد و به منظور آگاهی از زودآغاز بودن و یا دیرآغاز بودن اختلال، از والدین دانش آموز، سن شروع مشکلات کودک پرسیده شد. پس از انتخاب افراد نمونه، آزمون بازشناسی بیان چهره­ای هیجان اکمن و فرایسن به صورت فردی اجرا شد و نتایج آن برای تجزیه و تحلیل داده ­ها یادداشت گردید.

۳-۷- روش تجزیه و تحلیل داده ­ها

در این پژوهش از آمار توصیفی برای تعیین میانگین و انحراف استاندارد و از آزمون خی­دو برای تحلیل داده ­ها استفاده شد.

فصل چهارم

تجزیه و تحلیل داده ها

در این فصل پژوهشگر ‌بر اساس آزمون­های آماری به تجزیه و تحلیل داده ­های گردآوری شده پرداخته است. آزمون آماری مورد استفاده، آزمون خی­دو است. در این بخش ابتدا به داده ­های توصیفی، سپس به آزمون فرضیه پرداخته می­ شود.

۴-۱-یافته ­های توصیفی

جنسیت
سن
شادی
غم
تعجب
نفرت
خشم
ترس

دختر

۱۱

شادی

غم

خشم

نفرت

خشم

غم

دختر

۱۰

شادی

غم

تعجب

غم

ترس

ترس

دختر

۱۱

شادی

غم

تعجب

غم

خشم

خشم

دختر

۱۰

شادی

غم

عدم تشخیص

عدم تشخیص

خشم

ترس

دختر

۱۲

شادی

غم

تعجب

نفرت

غم

تعجب

پسر

۱۲

شادی

فکر می‌کند

تعجب

خشم

ترس

ترس

پسر

۱۰

شادی

غم

تعجب

نفرت

غم

تعجب

پسر

۱۲

شادی

غرور

تعجب

عدم تشخیص

خشم

ترس

پسر

۱۲

شادی

غم

تعجب

خشم

خشم

غم

پسر

۱۰

شادی

غم

تعجب

نفرت

خشم

تعجب

پسر

۱۱

شادی

غم

تعجب

نفرت

نگران

غم

پسر

۱۰

شادی

غم

تعجب

نفرت

خشم

ترس

پسر

۸

شادی

غم

عدم تشخیص

عدم تشخیص

خشم

ترس

پسر

۸

شادی

غم

عدم تشخیص

خشم

گریان

گریان

پسر

۹

شادی

غم

تعجب

عدم تشخیص

عدم تشخیص

عدم تشخیص

پسر

۱۲

شادی

غم

تعجب

نفرت

خشم

ترس

پسر

۱۱

شادی

غم

ترس

غم

غم

ترس

پسر

۱۲

شادی

غم

تعجب

نفرت

غم

تعجب

پسر

۱۱

شادی

غم

ترس

نفرت

غم

ترس

پسر

۱۰

شادی

غم

تعجب

نفرت

خشم

ترس

پسر

۱۱

شادی

غم

تعجب

خشم

ترس

تعجب

جدول ۴-۱: نحوه­ ‌پاسخ‌گویی‌ به تصاویر هیجان­های مختلف در افراد با اختلال سلوک زودآغاز

نمودار۴-۱: فراوانی بازشناسی هیجان­های چهره در افراد با اختلال سلوک زودآغاز

جنسیت
سن
شادی
غم
تعجب
نفرت
خشم
ترس

دختر

۱۱

شادی

غم

تعجب

خشم

خشم

ترس

دختر

۱۲

شادی

غم

تعجب

نفرت

غم

ترس

دختر

۱۰

شادی

عدم تشخیص

تعجب

نفرت

عدم تشخیص

عدم تشخیص

دختر

۱۱

شادی

غم

خنده

حسادت

عدم تشخیص

غم

دختر

۱۲

شادی

غم

تعجب

نفرت

خشم

ترس

دختر

۱۲

شادی

غم

ترس

خشم

خشم

خشم

پسر

۱۱

شادی

هیجانی ندارد

تعجب

خشم

خشم

تعجب

پسر

۱۲

شادی

غم

تعجب

نفرت

خشم

تعجب

پسر

۱۱

شادی

غم

تعجب

نفرت

تعجب

ترس

جدول ۴-۲: نحوه­ ‌پاسخ‌گویی‌ به تصاویر هیجان­های مختلف در افراد با اختلال سلوک دیرآغاز

نمودار۴-۲: فراوانی بازشناسی هیجان­های چهره در افراد با اختلال سلوک دیرآغاز

۴-۲- یافته ­های استنباطی

فرضیه­ پژوهش : بین عملکرد افراد با اختلال سلوک زودآغاز و دیرآغاز در بازشناسی جلوه­های چهره­ای هیجان­های بنیادی تفاوت وجود دارد. از آنجا که در این پژوهش، ۶ هیجان بنیادی مورد پژوهش قرار گرفت، به بررسی تک تک هیجان­ها پرداخته می­ شود.

شادی

گروه

بازشناسی

فراوانی

درصد

دیرآغاز

۹

۱۰۰

زودآغاز

۲۱

۱۰۰

جدول ۴-۳: فراوانی و درصد بازشناسی و عدم بازشناسی هیجان شادی در دو گروه دیرآغاز و زود آغاز

نزدیکترین محیط، میکرو سیستم نام دارد که به محیط واقعی که کودک درآن زندگی می‌کند وروابط متقابلی که با سایر افراد دارد اشاره می‌کند .ماهیت میکرو سیستم درطول رشد تغییرمی یابد ،درحالی که دردوران کودکی ونوجوانی درمدرسه و گروه همسالان ،ممکن است بیشتر ‌در کانون توجه قرار گیرد (نوری ،۱۳۷۷).

سطح بعدی ،مزوسیستم می‌باشد که از روابط متقابل بین لایه‌های میکرو سیستمی که کودک به طور فعالانه ای درآنها شرکت می جوید ،تشکیل می شود (نوری ،۱۳۷۷).برای یک بزرگسال پیوندهای بین میکرو سیستم های خانواده ،کار ‌و دوستان ،معرف مزوسیستم می‌باشد. در سطح بعد ،اگزو سیستم است ،محیط هایی که دررشد کودک موثرند اما خود کودک درآن نقش مستقیمی ندارد .سرانجام این که مزوسیستم واگزوسیستم ها ،درون مجموعه الگوهای عقیدتی ونهادی فرهنگ یا خرده فرهنگی خاصیِ که میکرو سیستم نامیده می شود، احاطه شده است. این سطح ،مشخص می‌سازد که الگوهای وسیع ،اعتقادات وایدئولوژی ها ،فرهنگ ها درکشورهای مختلف وهمین طور خرده فرهنگ های مختلف دردرون یک ‌کشور را از هم متمایز می‌کند(نوری،۱۳۷۷).

رویکرد شناختی

از دیدگاه رویکرد شناختی،انسانِ دارای سازگاری اجتماعی، کسی است که توانایی پردازش صحیح اطلاعاتِ دریافتی از محیط راداراست وچون قادر به چنین کاری است ،لذا یک نظام ارزشی واقع بینانه برای خود تنظیم می‌کند، تاتحت تاثیر نوسانات روانی دردناک واختلاف با دیگران دچار آسیب نشود. یک فرد سازگار ،باید ‌در همه ی مراحل پردازش اطلاعات ،توانایی عمل به شیوه ای عاقلانه را داشته باشد تا ازتحریف های شناختی که پایه واساس ناسازگاری است درامان بماند(وظیفه شناس ،۱۳۸۰،به نقل از رحمتی ،۱۳۸۷).

‌بر اساس نظر بک که یکی از سردمداران نظریه شناختی می‌باشد ،انسان دنیایی درونی دارد که درجهت شناخت آن باید تلاش کند. این دنیای درونی شامل نیازها،ارزش ها،عواطف واهداف می‌باشد . همچنین وی معتقد است که برای سازگاری بامحیط اطراف، باید خودودیگران راشناخت، چرا که لازمه ی سازگاری با محیط ،شناخت نقاط قوت وضعف های خود وآن چیزهایی است که قرار است با آن ها سازگار شود (بک ،۱۹۸۸،به نقل از بینشی،۱۳۸۷).

رویکرد انسان گرایی

روانشناسان پدیدار نگر معمولا قبول ندارند که رفتار را تکانه های ناهشیار یا محرک های برونی کنترل می‌کند وبه جای آن معتقدند که ما بازیچه دست نیروهای خارج ازکنترل خودنیستیم ،بلکه اثر گذارانی هستیم که می‌توانیم سرنوشت خودرا کنترل کنیم (براهنی و همکاران ،۱۳۶۷).

روانشناسانی چون راجرز ومزلو که به عنوان روانشناسان انسان گرا مطرح هستند، بیشتر بر ویژگی های مثبتی چون آفرینندگی ،شکوفایی توانمندی‌های بالقوه ،فردیت ،واقع بینی، رعایت حقوق دیگران ونظایر آن تأکید دارند وبرای ایجاد ارتباط بین میزان سازگاری ونسبت ویژگی مورد نظر ،قاعده ای منطقی را مطرح می‌کنند. بنابرنظر راجرز ،منظور از سازگاری ،انطباق مستمر انسان با تغییرات مختلف وایجاد ارتباط بین خود ومحیط به نحوی است که حداکثر خود شکوفایی همراه با رفاه اجتماعی ضمن رعایت حقایق خارجی را امکان پذیر می‌سازد ( سید محمدی،۱۳۸۳).

از نظر راجرز انسان ذاتا ماهیتی مثبت دارد ‌و مسیر حرکت او درمجموع به سوی خودشکوفایی ،رشد واجتماعی شدن است. راجرز براین اعتقاد است من همواره نسبت به ماهیت انسان خوش بین نیستم وکاملا آگاهم که دراثر حالات دفاعی وترس های درونی ،افراد می‌توانند به طور غیر قابل تصوری بی رحمانه ،وحشتناک ،تحول نایافته ،واپس رونده،غیر اجتماعی وآزار دهنده رفتار کنند.با وجود این یکی از نیرو بخش ترین قسمت از تجربیات من، کارکردن با این افراد وکشف تمایلات بسیار مثبتی است که درآن ها،مانند همه ی ما،درعمیق ترین سطوح وجود دارد (جوادی وکدیور ،۱۳۷۴).

نخستین شرط پیدایش شخصیت سالم ،دریافت توجه مثبتِ نامشروط ،‌در دوره ی شیرخوارگی است .شخصیت سالم زمانی ایجاد می شود که مادر بدون توجه به چگونگی رفتار کودک به اوعشق ومحبت نشان دهد. کودک این عشق ومحبت راکه به رایگان نثارش می شود باگرایش و به شیوه ی نشان دادن آن، به یک رشته هنجارهاومعیارها درونی شده تبدیل می‌کند ،همان گونه که کودک شیرخوار توجه مثبت مشروط مادر را درونی واز آن خود می‌سازد (خوشدل ،۱۳۶۴).

به اعتقاد راجرز ،مادرمی تواند رفتارهای خاصی را مورد تأیید قرار ندهد،بدون آن که برای دریافت عشق ومحبت، قید وشرطی بگذارد. در این حالت فضایی پیدا می شود که کودک، ناپسند بودنِ بعضی از رفتارها را می پذیرد ،بدون آن که وادار شوداز انجام دادن آن هااحساس گناه کند.کودکانی که با احساس توجه مثبت نامشروط پرورش می‌یابند ،درهر شرایط ،خودرا ارزشمند می دانند واگر این ارزشمندی به هیچ وجه مشروط نباشد ،نیازی برای رفتار تدافعی نمی ماند .در این حال میان خود ‌و ادراکِ واقعیت، ناسازگاری نخواهد بود.برای چنین کسی هیچ تجربه ای، تهدید کننده نیست ؛او می‌تواند درزندگی از هر حیث آزادانه مشارکت داشته باشد (خوشدل ،۱۳۶۴).

راجرز اصطلاح فرد دارای عملکردِ کامل را ،برای توصیف فردی که به سطوح خودشکوفایی رسیده است به کار می‌برد. این افراد با برخورداری از پنج ویژگی خاص ۱)آمادگی کسب تجربه ۲)زندگی هستی گرا ۳)اعتماد به ارگانیسم خود۴)احساس آزادی ۵)خلاقیت ،می تواننددردگرگونی های اوضاع واحوال محیط ،سازگاری بیشتری نشان دهند.این گونه افراد از چنان خودانگیختگی وخلاقیتی برخوردارند که حتی با دگرگونی های دردناکی چون جنگ یابلایای طبیعی ،کنارمی آیند. انسان های دارای عملکردِکامل ، با بهره گیری از خلاقیت با محدودیت های اجتماعی وفرهنگی ،همرنگی یا سازشِ فعل پذیر، نشان نمی دهند. چرا که این افراد، حالت تدافعی ندارندودلبسته ی ستایش دیگران از رفتار خود نیستند.البته اگر بخواهند، می توانندبا مقتضیاتِ وضعیتِ خاص همرنگ شوند ؛به شرط آن که این همرنگی، به ارضای نیازهای خودشان کمک کند وآن هارا توانا سازد تا خودرا به بهترین وجه بپرورانند(خوشدل ،۱۳۶۴).

همچنین ‌بر اساس نظریه ی راجرز ،وقتی ادراک فرد از تجربه هایش تحریف یا انکار شود ،نوعی ناهماهنگی بین خود وتجربه اش به وجود می‌آید. همین ناهمخوانی ، به درجات کم یا زیاد، موجبات ناسازگاری وآسیب پذیری فرد رافراهم می آورد (ساعتچی ،۱۳۷۷،به نقل از فرقدانی ،۱۳۸۲).

رویکرد روانشناسی فردی

در دیدگاه آدلر زندگانی دراجتماع از یک سو ، مستلزم محدودیتهای متقابل وهدف های فردی برترِ بلافاصله وفوری است وانسان را مجبور به همیاری ‌و همکاری می کند ،از سوی دیگر این چنین زندگانی تنها موجودیتی است که بتواند ایمنی وی را فراهم سازد. بدین ترتیب درکنار رنج ها یعنی احساسات ناتوانی وکهتری ،مرهمی نیز نهاده شده است وآن، توحید کامل با گروه اجتماعی است .به نظر آدلر این یکپارچگی یا توحید با گروه ،درهرفرد سالم براثر تمایل عمیقی که ناشی از انگیزه اجتماعی زیستن است وانسان را به دوست داشتن وپذیرفتن دیگری ‌و همکاری وتعاون می کشاند تسهیل می‌گردد.

حوزه مطالعه تطبیقی، چندان جذاب نیست و محققان این حوزه ضرورتًا در چنان موقعیتی نیستند که گذارهای حادث شده را از نزدیک مشاهده کنند. دلیل دیگر محدودیت فرصت هاست؛ گرچه این سده (سده بیستم) مملو از کشورهایی است که در حال تغییر از یک نظام به نظام سیاسی دیگرند، (دیکتاتوری به دمکراسی)، حکومت تک حزبی به حکومت چندحزبی، دمکراسی به دیکتاتوری نظامی(با این حال، در تاریخ معاصر موارد اندکی وجود داشته است که طی آن چندین کشور با داشتن یک نظام سیاسی خاص{مشابه}در آن واحد، به نوع دیگری از نظام سیاسی تغییر یافته باشند). بدین ترتیب مبنای تحلیل های نظام­مند، محدود بوده است. کشورهای آمریکای لاتین یکی از معدود مواردی هستند که در آن ها تغییر رژیم در بسیاری از کشورهای منطقه در آن واحد اتفاق افتاد و ادبیات مهمی را در این زمینه به وجود آورد.^[۶۴] علاوه بر آن در اروپا نیز سه نمونه دیگر از این کشورها مشاهده می شود. سه کشور جنوب اروپا شاهد گذار از رژیم های خودکامه به دمکراسی های نوین بوده اند، در منطقه غرب اروپا، در نوعی طبقه بندی که سه کشور پیش گفته را در برمی­گیرد، توسعه اتحادیه اروپا، نوعی فضای مشروطه خواهی را برای کشورهای عضو فراهم ‌کرده‌است. در اروپای مرکزی و شرقی نیز با فروپاشی رژیم اتحاد جماهیر شوروی، رژیم های پساکمونیستی جدید پدید آمدند. برای محققانی که پیرامون قوای مقننه تحقیق می‌کنند حوادث سال های اخیر اروپا حوزه­ای غنی برای مطالعه ایجاد ‌کرده‌است، بهطوری که حوادث شرق و مرکز اروپا محور این مطالعه را تشکیل می‌دهد. زوال کمونیسم در سراسر اروپای مرکزی و شرقی فرصتی را فراهم کرد که تا ده سال پیش از آن متصور نبود. رژیم های کهنه فروریختند. یکی از این رژیم ها با اتحاد مجدد آلمان، از میان رفت. کشورهای تازه آزاد شده هرکدام در پی فرصتی برای برپایی یک قانون اساسی نوین دمکراتیک بودند. دو ویژگی مشترک در تحلیل دوره گذار وجود دارد، یکی دوره زمانی است که کشورهای در حال دمکراتیک شدن در زمانی مشابه این دوره را طی می‌کنند. دیگری ایجاد قوای مقنن است که همانند سایر کشورها، برای سهولت از آن ها تحت عنوان پارلمان نام می­بریم ‌بنابرین‏ با فرض اینکه پارلمان در این کشورها به َاشکال متفاوت توسعه می‌یابد؛ دامنه تفاوت ها و شباهت ها، اساس سؤالات ما را تشکیل می‌دهد. ظرفیت رشد و توسعه متفاوت پارلمان ها به دلیل ماهیت محیط تازه ای که در آن ها به وجود آمده اند سهولت بیشتری می‌یابد. گذار از رژیم های کمونیستی به پساکمونیستی، نوعی پارادایم را شکل داده است. طبیعت تغییر و ماهیت حکومت کمونیستی با یکدیگر تلفیق شده و وضعیتی را به وجود آورده که پارلمان این رژیم ها در یک فضای نسبتًا خلوت سیاسی عمل می‌کنند. درحالی که پارلمان ها در رژیم های دمکراتیک استقراریافته نوعاً به دست ‌گروه‌های نفوذی که در خارج از پارلمان فعالیت می‌کنند (به طور مشخص احزاب سیاسی که دارای شمار زیادی عضو هستند و ‌گروه‌های فشار و نیز حزب یا احزابی که بر قوه مجریه تسلط دارند) محدود شده اند، چنین تأثیری در دمکراسی های جدید، محدود یا کم است و احزاب و گروه ­های فشار در بیشتر موارد باید کار خود را از نو آغاز کنند. در رژیم سابق، این حزب کمونیست بود که سلطه داشت و معمولاً منبع خارجی کنترل محسوب می شد. با زوال آن، هیچ دستگاهی جایگزین آن نشده و در بیشتر موارد هیچ نوع سازمان توسعه یافته­ای توان پا پیش نهادن نداشته است. جایی که ‌گروه‌های فشار و احزاب به سرعت پدید می‌آیند و ریشه می گیرند، پارلمان ممکن است روابطی با آن ها برقرار کند یا به وسیله فعالیت های آن ها محدود شود. در جایی که چنین توسعه ای رخ نداده باشد یا به شکل محدود و پراکنده صورت گیرد این فرصت بالقوه برای پارلمان به وجود می‌آید که فارغ از محدودیت های ناشی از تأثیرات این نهادهای بیرونی، به طور گسترده ای قدرت خود را اعمال کند. با توجه به تازه کار بودن احزاب، هیچ نوع تجربه پاسخ گویی آن ها به رأی دهندگان وجود ندارد. سازمان حزب چه در داخل و چه در خارج از پارلمان نوعاً ابتدایی است و ارتباط کمی میان حزب خارج از پارلمان و داخل آن وجود دارد(یا اساسًا ارتباطی وجود ندارد).^[۶۵] درون نهاد پارلمان، اعضای جدید فرصت کافی برای توسعه ساختارهای پیچیده احزاب سیاسی و کمیسیون ها را نداشته اند. نهاد پارلمان از حیث زیربنایی توسعه نیافته و از حیث منابع مالی ضعیف است. درحالی که احزاب جدید استقرار یافته و حمایت مرد م را جلب کرده‌اند، ممکن است ارتباط با اعضای حزب در پارلمان توسعه یابد و تا حدی به هماهنگی حزبی منجر شود. در جایی که احزاب، سازماندهی ضعیفی دارند یا پراکنده اند، احتمال بیشتری وجود دارد که فعالیت اعضای حزب مبتنی بر ترجیحات یا تصورات شخصی آن ها از مطالبات عمومی شکل گیرد. ‌بنابرین‏ فرصت ارزشمندی برای مطالعه توسعه قوای قانونگذاری در رژیم های در حال شکل گیری و در سال های اولیه رژیم های جدید به وجود آمده است. ملاحظات تحلیلی ما بر دو پایه استوار است؛ اول، بررسی چگونگی به وجود آمدن پارلمان و واکنش آن به مراحل اولیه شکل گیری رژیم سیاسی، و دوم، یافتن جایگاه آن ها در نظام سیاسی جاری. آیا پارلمان ها عوامل مهمی در پیشبرد سیاست‌های جدید محسوب می‌شوند و اینکه جایگاه آنان در نظام سیاسی فعلی کجاست؟.

بند اول: قوانین اساسی جدید

قوای مقنن در خلأ فعالیت نمی کنند. وجود قوای قانون‌گذار از قانون اساسی ناشی می شود و قانون اساسی نه فقط آن ها را تأسیس می‌کند، بلکه اختیارات عمده و روابط قوه قانونگذاری را با سایر قوای حکومتی و شهروندان تعیین می‌کند. اما قوانین اساسی، خود به یکباره و از عدم به وجود نمی آیند. قوانین اساسی مصنوعاتی بشری هستند و به یک باره به وجود نیامده­اند رژیم های سابق، در اروپای شرقی و مرکزی سیاست‌های جدید، قوانین اساسی جدیدی را اقتضا می‌کردند.

در حالی که کشورهای پیشرفته به خصوص انگلیس تحت تاثیر نظرات « فردریش» و «هرمان فایر»^[۶۵] (دولت مشروط و تغییر اصلاح طلبانه)قرار گرفته اند، این ها بیشتر به نقش حزب و استفاده از آن برای رسیدن به یک ثبات سیاسی تأکید دارند(همان، ص۲۲۴-۲۲۵ ).

در بین کشورهای در حال توسعه، تنها چند کشور انگشت شمار، مانند ژاپن ومالزی وبرزیل توانستند، با این روش(روش هانتینگتون) وبا ایجاد محدودیت در رقابت حزبی به یک پیشرفت وتوسعه مطلوب دست یابند، به خصوص مالزی که با ایجاد محدودیت شدید رقابت حزبی توانست، به یک ثبات سیاسی که ماحصل آن پیشرفت وتوسعه چشمگیر این کشورها شده، دست یابد،« دیاموند»^[۶۶] به بازسازی سیاسی در مالزی که موجب محدودیت شدید رقابت سیاسی وآزادی بیان شد، اشاره می‌کند، واین چنین اظهار می‌دارد:«هر چند این بازسازی ، دموکراسی پارلمانی را به سطح یک وضعیت شبه دموکراسی تنزل داد، اما موجب برقراری صلح میان اقوام ، ثبات سیاسی واقتصادی واجتماعی شده است(اسمیت،۱۳۸۰،ص۱۱۶).

در کشوری مثل ژاپن مسئله کمی متفاوت است، در ژاپن به دلیل عدم وجود شکافهای اجتماعی، ونبود اختلاف عقاید عمیق در جامعه، با وجود فعالیت احزاب مخالف وعدم محدودیت از جانب حکومت ،حزب لیبرال ‌دموکرات توانست سالیان متمادی با در دست داشتن قدرت، وبا ایجاد ثبات سیاسی به یک پیشرفت وتوسعه چشمگیری دست یابد .چون در این کشور چنان همگرایی و وفاق ملی وجود داشت ،که حکومت، مشکلی در سر راه خود برای ایجاد همگرایی و حل اختلافات در جامعه نداشته. این در حالی است، که اکثر کشورهای در حال توسعه، با این مشکل روبرو بوده ، به همین دلیل نتوانسته اند به پیشرفتی که این کشور به آن دست یافته ، برسند. ژاپن نمونه خوبی برای کشوری است، که تنها به دلیل همگرایی و وفاق ملی منحصر به فرد خود در این کشور توانسته به ثبات ساسی دست یابد.

حزب لیبرال دموکرات سالها بر مسند قدرت قرار داشته ومردم هم تمایلی برای تغییر اساسی در ساختار کشور شان نداشتند، به عنوان نمونه فقط در سال ۱۹۹۳ که زلزله ای ژاپن را لرزاند برای نخشتین بارکمی حالت این حزب را به موضع اپوزوسیون نزدیک کرد اما دوباره به قدرت بازگشت(نیری،۱۳۸۴ ، ص۲و۳).

شاید تنها روزنه امیدی که برای رسیدن به ثبات سیاسی در این کشورها(در حال توسعه) وجود داشته باشد، همین نبود شکافهای عمیق اجتماعی است ، که در ایران همین روزنه هم به دلیل وجود شکافهای عمیق اجتماعی وجود نخواهد داشت. همان‌ طور که در مباحث قبلی گفتیم، نظام پارلمانی در کشورهایی که پایه های دموکراسی و تکثر گرایی متزلزل است، برای رسیدن به ثبات سیاسی با مشکلات ، به مراتب بیشتری روبروست.

در چنین کشورهایی تمایل احزاب سیاسی در منعکس کردن منافع قومی ومحلی به جای منافع عام وملی باعث تضعیف آن ها شده است، و حکومت هایی هم که از طریق رقابت چنین احزابی ایجاد شده اند، بسیار ضعیف ونا پایدار بوده اند( Diamond. 1988.p19).

این در حالی است که نخبگان آمریکا در ابتدای استقلال و حیات خود با تکثر گرایی شدید مخالف بودند، چون آن ها دریافته بودند که چون فرهنگ دموکراسی وتکثرگرایی در کشورشان به اندازه انگلیس نهادینه نیست، با اعطای قدرت بیش از حد به احزاب مخالفت کردند، چون دریافته بودند که برای رسیدن به ثبات سیاسی به مشکل بر خواهند خورد.علاوه بر اینکه خود معیارهای نظام پارلمانی تشدید کننده بی ثباتی است.

«الیزابت زولر»^[۶۷]در کتاب خود با عنوان درآمدی بر حقوق عمومی، نظام آمریکا را در ابتدا این گونه توصیف می‌کند:

«معیاری که کلید توفیق نظام انگلیسی بود، هرگز نمی توانست و نتوانست در ابتدا بین مردم ونمایندگانش در آمریکا وحدت ایجاد کند ،در ابتدا در آمریکا آن هماهنگی مفروض منافع بین نمایندگان و مردم که ثروت نظام نمایندگی انگلیس در قرن هیجدهم بود، به وسیله یک گسست عمیق بین فرمانروایان وفرمانبرداران در هم شکسته، و جایگزین شد، ویک فضای بد گمانی ‌و حسادت بین دو قشر مذکور حاکم گردید. تنها معیار مشروع نمایندگی، انتخابات بود. واز روزی که مردم دیگر به دولت خود اعتماد نکردند، به مفهوم خروج روی آوردند، وبه اتکای صلاحیت خود وبر اساس رهنمودهای مندرج در سندی که آینده آن ها را نوید می‌داد، یعنی قانون اساسی ، اکتفا به نظارت و مراقبت بر قدرت کردند. ‌بنابرین‏ مردم در ایالات متحده بدون آن که در تمامیت خود، در درون دولت نمایندگی شوند، وبا خروج از آن ، تنها با مفهوم قانون اساسی، به عنوان ملت وجود دارند»(زولر،۱۳۸۸ ،ص۲۰۰-۲۰۱).

گفتار سوم:شرایط تفکیک قوا در مرحله ثبات سیاسی

شاید این سؤال مطرح شود، که شرایط تفکیک قوا در مرحله ثبات سیاسی چگونه خواهد بودو معیار تعادل و توازن که مهم‌ترین هدف تفکیک قواست چگونه خواهد بود؟

این نکته حایز اهمیت است که در تفکیک قوا، بحث بر روی آن قسمت از قدرتی است، که خود مردم به حاکمان انتقال می‌دهند. در مرحله تکثرگرایی شدید علاوه بر اینکه مردم این قدرت را به حاکمان اعطا می‌کردند، حاکمان باید نظرات و گرایشات اکثریت را به طور کامل عملی می‌کردند، و در اداره امور کشور پایبند به افکار اکثریت بودند. این درحالی است که در مرحله ثبات سیاسی در نهایت این قدرت، از مردم باید به حاکمان منتقل شود. تنها با این تفاوت که در این مرحله حاکمان، (پیش از آن با همسانی افکار جامعه) دستشان برای اداره امور کشور و تصمیم‌گیری بازتر خواهد بود، و جامعه هم تا حد زیادی به تصمیمات آنان احترام گذاشته.

‌بنابرین‏ تفاوت روشن شد .دو رویکرد هیچ خدشه‌ای به معیارهای تعادل و توازن وارد نمی‌کند زیرا آن قسم از قدرتی که در هر دو مرحله به حاکمان اعطا می‌شود منشأ آن مردم هستند و احتمال فساد در قدرتی که مردم اعطا می‌کنند به حاکمان ، چه در مرحله تکثرگرایی شدید و چه در مرحله ثبات سیاسی وجود دارد.

مبحث سوم:بررسی اهرم انحلال و دیگر راه‌های تعادل و توازن در صورت پارلمانی شدن نظام ایران

گفتار اول:جایگاه اهرم انحلال

«در دورانی که در انگلیس پارلمان به خاطر کمک به پادشاه تشکیل می‌شد، این رسم معمول بود، که هرگاه موفق نمی‌شد، که منظور شاه را محقق سازد، و یا هر گاه منظور از تشکیل پارلمان حاصل نمی‌گشت و دلیلی برای ادامه حیات نداشت، پادشاه فرمان انحلال پارلمان را صادر می‌کرد. بعدها که مجلس، به نمایندگان مردم، تشکیلات دائمی یافت ، کم کم حق انحلال از پادشاه سلب، و به دولت منتقل گردید. تا توازن قوا بین مجلس و دولت برقرار گردد».

(مدنی، ۱۳۸۸، ص ۲۳۵).

۲-انتخاب گروه ها به صورت تصادفی،

۳- توزیع پراکندگی دو گروه یکسان،

۴- نرمال بودن توزیع از آزمون مقایسه دو نمونه مستقل یعنی T مستقل و آزمون مانوا استفاده شده است، آنالیز داده ها با بهره گرفتن از نرم افزار SPSS18 انجام گرفته است.

همچنین در مطالعات پژوهش علوم انسانی معمولا ۰۵/۰ به عنوان سطح معنا داری پذیرفته می شود، ‌بنابرین‏ در این تحقیق به احتمال بیش از ۹۵ درصد رابطه بین متغیرها واقعی است و کمتر از ۵ درصد احتمال دارد که ناشی از شانس باشد.

خلاصه

در این فصل، به بحث ‌در مورد روش پژوهش، یعنی معرفی جامعه آماری، روش نمونه گیری، تعداد نمونه نهایی، معرفی ابزار جمع‌ آوری داده ها و در نهایت روش های نمره گذاری ابزار و نحوه تجزیه و تحلیل داده ها معرفی شد.

فصل چهارم

یافته های تحقیق

مقدمه

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی پرداخته است. که نتایج آن به صورت کلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های مورد نیاز تحقیق از یک پرسشنامه، که حاوی سؤالات مشخصات فردی و سؤالات مربوط به فرضیه های تحقیق و نمره معدل دانش آموزان جمع‌ آوری گردید. با بهره گرفتن از جدول های فراوانی و نمودارهای ستونی وضعیت شاخص های دموگرافیک و فرضیات تحقیق ارائه گردید. سپس جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون های T مستقل و آزمون مانوا استفاده خواهداستفاده شد.

۴-۱٫ توصیف شاخص های دموگرافیک(بررسی ویژگی های جمعیت شناختی گروه ها)

۴-۱-۱٫ وضعیت تحصیلات والدین دانش آموزان

تجزیه و تحلیل داد ها ‌در مورد تحصیلات والدین دانش آموزان گروه با فوق برنامه نشان می‌دهد که ۸ نفر(۷/۲۶ درصد) دارای تحصیلات زیر دیپلم، ۱۰ نفر(۳/۳۳ درصد) این گروه دارای تحصیلات دیپلم و فوق دیپلم،۸ نفر(۷/۲۶ درصد) لیسانس و۴ نفر(۷/۲۶ درصد) دارای تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر بودند. ‌در مورد والدین گروه دانش آموزان بدون فوق برنامه نیز ۶ نفر(۲۰ درصد) این گروه دارای تحصیلات زیر دیپلم، ۶ نفر(۲۰ درصد) آن ها دارای تحصیلات دیپلم و فوق دیپلم، ۱۱ نفر(۷/۳۶ درصد) این گروه لیسانس و ۷ نفر(۳/۲۳ درصد) آن ها دارای تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر بودند(جدول و نمودار۴-۱-۱).

جدول۴-۱-۱ توزیع درصد فراوانی تحصیلات والدین دانش آموزان بر حسب گروه

گروه

متغیر

بدون فوق برنامه

با فوق برنامه

درصد

تعداد

درصد

تعداد

۰/۲۰

۶

۷/۲۶

۸

زیر دیپلم

تحصیلات

۰/۲۰

۶

۳/۳۳

۱۰

دیپلم و فوق دیپلم

۷/۳۶

۱۱

۷/۲۶

۸

لیسانس

۳/۲۳

۷

۳/۱۳

۴

فوق لیسانس و بالاتر

نمودار ۴-۱-۱ توزیع درصد فراوانی تحصیلات والدین دانش آموزان بر حسب گروه

۴-۱-۲٫ وضعیت شغل والدین دانش آموزان

تجزیه و تحلیل داد ها ‌در مورد وضعیت شغلی والدین دانش آموزان گروه با فوق برنامه نشان می‌دهد که ۲۳ نفر(۷/۷۶ درصد) کارمند، ۷ نفر(۳/۲۳ درصد) دارای شغل آزاد بودند. ‌در مورد والدین گروه دانش آموزان بدون فوق برنامه نیز ۶ نفر(۲۰ درصد) این گروه دارای تحصیلات زیر دیپلم، ۶ نفر(۲۰ درصد) آن ها دارای تحصیلات دیپلم و فوق دیپلم، ۱۱ نفر(۷/۳۶ درصد) این گروه لیسانس و ۷ نفر(۳/۲۳ درصد) آن ها دارای تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر بودند(جدول و نمودار۴-۱-۲).

جدول۴-۱-۲ توزیع درصد فراوانی وضعیت شغلی والدین دانش آموزان بر حسب گروه

گروه

متغیر

بدون فوق برنامه

با فوق برنامه

درصد

تعداد

درصد

تعداد

۳/۶۳

۱۹

۷/۷۶

۲۳

کارمند

شغل

۳/۲۳

۷

۳/۲۳

۷

آزاد

۳/۱۳

۴

۰

۰

بیکار

نمودار ۴-۱-۲ توزیع درصد فراوانی وضعیت شغلی والدین دانش آموزان بر حسب گروه

۴-۲٫ وضعیت توصیفی شاخص ها

۴-۲-۱٫ وضعیت خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

تجزیه و تحلیل میزان خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان گروه با فعالیت فوق برنامه نشان می‌دهد که ۵ نفر(۷/۱۶ درصد) دارای خودکارآمدی تحصیلی درسطح کم، ۲۰ نفر(۱/۶۶ درصد) درسطح متوسط و ۵ نفر(۷/۱۶ درصد) این گروه دارای خودکارآمدی تحصیلی درسطح زیاد بودند. همچنین در گروه بدون فعالیت فوق برنامه نیز ۵ نفر(۷/۱۶ درصد) دارای خودکارآمدی تحصیلی درسطح کم، ۲۲ نفر(۴/۷۳ درصد) درسطح متوسط و ۳ نفر(۹/۹ درصد) دارای خودکارآمدی تحصیلی درسطح زیاد بودند(۴-۲-۱).

جدول ۴-۲-۱ توزیع درصد فراوانی متغیر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بر حسب گروه

گروه
متغیر

بدون فوق برنامه

با فوق برنامه

درصد

تعداد

درصد

تعداد

۷/۱۶

۵

۷/۱۶

۵

کم

خودکارآمدی تحصیلی

۴/۷۳

۲۲

۱/۶۶

۲۰

متوسط

۹/۹

۳

۷/۱۶

۵

زیاد

نمودار ۴-۲-۱ توزیع درصد فراوانی متغیر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بر حسب گروه

۴-۲-۲٫ وضعیت عملکرد تحصیلی دانش آموزان

تجزیه و تحلیل میزان عملکرد تحصیلی در گروه دانش آموزان با فعالیت فوق برنامه نشان می‌دهد که، ۳۰ نفر(۱۰۰درصد) این گروه دارای عملکرد تحصیلی در سطح زیاد بودند. همچنین در گروه بدون فعالیت فوق برنامه ۲۷نفر( ۱/۹۰ درصد) دارای عملکرد تحصیلی در سطح متوسط، و ۳ نفر( ۹/۹ درصد) دارای عملکرد تحصیلی در سطح زیاد بودند(۴-۲-۲).

جدول ۴-۲-۲ توزیع فراوانی و درصدی متغیر عملکرد تحصیلی دانش آموزان بر حسب گروه

گروه
متغیر

بدون فوق برنامه

با فوق برنامه

درصد

تعداد

درصد

تعداد

۰

۰

۰

۰

کم

عملکرد تحصیلی

۶/۵۳

۱۶

۰

۰

متوسط

۴/۴۷

۱۴

۱۰۰

۳۰

زیاد

نمودار ۴-۲-۲ توزیع درصد فراوانی متغیر عملکرد تحصیلی دانش آموزان بر حسب گروه

۴-۳- بررسی پیش فرض های استفاده از آزمون واریانس چندمتغیری

۴-۳-۱- بررسی نرمال بودن متغیرهای تحقیق

مقدار محاسبه شده برای آماره شاپیرو- ویلک برای گروه دانش آموزان با فعالیت های فوق برنامه ‌در مورد متغیر خودکارآمدی تحصیلی برابر با ۱۱۹/۰و در سطح ۲۰/۰ P=و ‌در مورد متغیر عملکرد تحصیلی برابر با ۱۵۴/۰ که در سطح ۰۶۸ /۰ P=می‌باشد و به دلیل اینکه از سطح معناداری ۰۵/۰ بزرگتر هستند دارای توزیعی نرمال درنظر گرفته می‌شوند.

همچنین درمورد وضعیت آماره نرمالیته در گروه دانش آموزان بدون فعالیت های فوق برنامه ، برای متغیر خودکارآمدی تحصیلی برابر با ۱۶۱/۰و در سطح ۰۴۷ /۰ P=و ‌در مورد متغیر عملکرد تحصیلی برابر با ۲۲۶/۰ که در سطح ۰۱ /۰ P=می‌باشد، به دلیل اینکه سطح معناداری محاسبه شده نزدیک به ۰۵/۰بوده و لذا به طور توصیفی دارای توزیعی نرمال در نظر گرفته می شود( جدول ۴-۳).