. منشیپوری، محمود (۱۳۹۰)، نیروهای جهانیساز و بومیساز فرهنگ و حقوق بشر در‌ایران، مطالعات بین المللی، سال هفتم، شماره ۴، ص ۵۸. ↑

. خرمشاد، محمدباقر و علی آدمی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی، انقلاب تمدنساز؛ دانشگاه‌ایرانی، دانشگاه تمدنساز، تحقیقات فرهنگی، شماره ۶، ص ۱۷۱؛ و نیز ر.ک. به: آراستهخو، محمد (۱۳۸۶)، وامداری غرب نسبت به شرق به ویژه اسلام و‌ایران، چاپ پنجم، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. ↑

. نصر، سید حسین (۱۳۸۱)، اسلام و تنگناهای انسان متجدد، ترجمه انشاءالله رحمتی، چاپ دوم، تهران: نشر سهروردی، ص ۱۸۵. ↑

. زارعیان، مریم و خدیجه سفیری (۱۳۹۰)، علوم انسانی بومی بر مبنای منطق فازی، دانشگاه اسلامی، سال ۱۵، شماره ۱. ↑

. Scribner, J & Fusarelli, L. (1996) Rethinking the Nexus between Religion and Political Culture, Education and Urban Society, Vol. 28, No. 3, P. 71. ↑

. حکمت نیا، محمود (۱۳۸۴)، بومی سازی نهادهای حقوقی با رویکرد اسلامی، فقه و حقوق، شماره ۷، ص ۶۲. ↑

. ر.ک. به: موصللی، احمد و لوؤی صافی (۱۳۸۸)، ریشه های بحران روشنفکری در جامعه عربی، ترجمه پرویز آزادی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. ↑

. Law and Order Theory ↑

. Broken Windows Theory ↑

. “Three Strikes and You Are Out” Theory ↑

Crime Risk Management Theory ↑

- - . برای مطالعه تفصیلی پیرامون‌این تقابل، بنگرید به: توحیدفام، محمد و مرضیه حسینیان (۱۳۸۸)، فراسوی کنش و ساختار (تلفیق کنش و ساختار در اندیشه گیدنز، بوردیو و‌‌هابرماس)، تهران: نشر گام نو. ↑
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

. برای مطالعه تفصیلی پیرامون نحوه کاربست داده های جرم شناسی در سیاست جنایی، ر.ک. به: فرجیها، محمد (۱۳۸۲)، جنبههایی از تأثیر یافتههای جرم شناسی بر سیاست جنایی، مدرس علوم انسانی، شماره ۲۸. ↑

. Howard, G. (2000). Theory, Method, and Data in Comparatice Criminology, Measurement and Analysis of Crimeand Justice, Measurement and Analysis of Crime and Justice, No. 4, P. 145. ↑

. سیداصفهانی، سید حسامالدین (۱۳۹۲)، درآمدی بر مبانی و اهداف جرم شناسی تطبیقی در چشمانداز جهانی شدن، در: دایره المعارف علوم جنایی، تهران: نشر میزان، ص ۷۵۶. ↑

. Newburn, T. (2007). Introduction to Criminology & Criminal Justice, Routledge & Willan Publishing, P. 869. ↑

. آریآیینیا، مسعود (۱۳۸۸)، درآمدی بر بومیسازی دانش؛ امکان یا امتناع، در: درآمدی بر علوم انسانی انتقادی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۷. ↑

. صادقی، ابراهیم (۱۳۹۱)، بررسی رویکرد مخالفان علم بومی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۶۴۰. ↑

. باقری، شهلا (۱۳۸۷)، علوم انسانی- اجتماعی از بحران تا بومیسازی: انتقادات و راهکارها، حوزه و دانشگاه، سال ۱۴، شماره ۵۴، ص ۵۷. ↑

. اشتراوس، لئو (۱۳۸۸)، جامعه‌شناسی فلسفه سیاسی، ترجمه محسن رضوانی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص ۱۶. ↑

. فرهنگ اندیشه انتقادی (۱۳۸۶)، ویراستهی مایکل پین، ترجمه پیام یزدانجو، چاپ سوم، تهران: نشر مرکز، ص ۶۰۰. ↑

. راسخ، محمد (۱۳۸۶)، مدرنیته و حقوق دینی، نامه مفید، شماره ۶۴، ص ۱۳. ↑

. Sellers, M. (2003) Republican Legal Theory, the History, Constitution and Purposes of Law in a Free State, New York: Palgrave Macmillan, P. 14 & 96. ↑

. شهابی، مهدی (۱۳۸۸)، از حقوق سنتی تا حقوق مدرن؛ تأملی در مبانی تحول نطام حقوقی، نامه مفید، شماره ۷۶، ص ۷۷. ↑

. خلیلی، اسماعیل (۱۳۸۸)، علوم انسانی نوین در‌ایران، در: درآمدی بر علوم انسانی انتقادی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۲۵۱. ↑

. Kincaid, H. (2002) Social Science, in: Machamer, P. and Slbrestein, M. (eds.), The Blackwell Guide to the Philosophy of Science, Blackwell Publishers, P. 84. ↑

. Net widening ↑

. Davis, J. E. (2009) Medicalization, Social Control, and the Relief of Suffering, in The New Blackwell Companion to Medical Sociology (ed W. C. Cockerham), Oxford: Wiley-Blackwell, P. 219. ↑

. Bhambra, G. (2009) Rethinking Modernity: Postcolonialism and the Sociological Imagination, New York: Palgrave McMillan, P. 92. ↑

. برای مطالعه تفصیلی زمینه های فلسفی و اجتماعی نظریه های جرم شناسی، ر.ک. به: وایت، راب و فیونا هینس (۱۳۸۷)، درآمدی بر جرم و جرم شناسی، ترجمه میرروح الدین صدیق بطحایی اصل، تهران: نشر دادگستر. ↑

.راسخ، محمد (۱۳۸۶)، مدرنیته و حقوق دینی، نامه مفید، شماره ۶۴، ص ۲۳. ↑

. نهضتهای اجتماعیِ مولّد جرم شناسیهای مارکسیستی، آنارشیستی، پوپولیستی، فمینیستی، پسالیبرالیستی، واقعگرایی حقوقی آمریکایی، عقلانیت ارتباطی- انتقادیِ فرانکفورت؛ برای مطالعه تفصیلی پیرامون همه نحلههای اجتماعیِ کلاسیک و مدرن و پسامدرنِ منتقد سیاست جنایی دولتها، ر.ک. به: جعفری، مجتبی (۱۳۹۲)، جامعه شناسی حقوق کیفری؛ رویکردهای انتقادی به حقوق کیفری، تهران: نشر میزان. ↑

. بنگرید به‌آیین نامه ها و بخشنامههای ریاست وقت قوه قضاییه در دهه ۸۰ و تأکید مداوم بر مفاهیمی چون اصلاح و درمان، حبسزدایی، کیفرزدایی و… که قضات نیز عملاً چاره‌ای جز پایبندی به آن نداشتند؛ ولو میدانیم علیالظاهر ریاست رئیس قوه قضائیه بر قضات، ریاست اداری است نه قضایی. ↑

. والزر، مایکل (۱۳۸۷)، تفسیر و نقد اجتماعی، ترجمه مرتضی بحرانی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۱۱. ↑

. اثرپذیری قضات از سلائق و علائق خود در تفسیر حکم قانون پیرامون مسائلِ ظاهراً ساده و غیرمناقشه برانگیزِ حقوق جزا نظیر تقصیر کیفری، جرم مادی صرف، انگیزه و… ↑

. Think Tank، مقصود مؤسسههای تخصصی علمی است که مجهز به وسایل و دستگاههای علمی پیشرفته هستند. ↑

. Kumar, K. (1987). Utopia and Anti-Utopia in Modern Times, Oxford: Blackwell, P. 390. ↑

. فِی، برایان (۱۳۸۶)، فلسفه امروزین علوم اجتماعی، ترجمه خشایار دیهیمی، تهران: انتشارات طرح نو، ص ۱۲. ↑

. احمدی، بابک (۱۳۸۷)، مدرنیته و اندیشه انتقادی، چاپ هفتم، تهران: نشر مرکز، ص ۵۳. ↑

. ادیبزاده، مجید (۱۳۹۱)، مدرنیته زایا و تفکر عقیم، تهران، نشر ققنوس: ص ۵۶. ↑

. عباسی، مسلم و مسعود آریآیینیا (۱۳۸۸)، دیرینهشناسی علوم انسانی در گفتار پسااستعماری، تحقیقات فرهنگی، دوره ۲، شماره ۶، ص ۱۹۷. ↑

. دلوز، ژیل (۱۳۸۸)، تجربهگرایی و سوبژکتیویته، ترجمه عادل مشایخی، تهران: نشر نی، ص ۱۳۸. ↑

. میرسپاسی، علی (۱۳۸۹)، تأملی در مدرنیته‌ایرانی، ترجمه جلال توکلیان، چاپ سوم، تهران: نشر طرح نو، ص ۳۱۶. ↑

. شریعتی، علی (۱۳۵۹)، تاریخ تمدن، تهران: بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی، ص ۱۲. ↑

. آراستهخو، محمد (۱۳۸۶)، وامداری غرب نسبت به شرق به ویژه اسلام و‌ایران (در حوزه علم، معرفت و دانایی)، چاپ پنجم، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ص ۶۱۵؛ و نیز: ↑

. گنون، رنه (۱۳۸۹)، سیطره کمیّت و علائم آخر زمان، ترجمه علیمحمد کاردان، چاپچ چهارم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، صص ۲۷- ۱۹. ↑

. در تعریف مفهومی پارادایم، اندیشمندان از گفتمان متفاوتی استفاده مینمایند. پاتن معتقد است «پارادایم مجموعه قضایایی است که چگونگی درک جهان را تبیین می کند. در‌این قضایا، جهانبینی، پیچیدگیهای موجود در دنیای واقعی و بیان آن که چه چیزی در‌این جهان اهمیت دارد، چه چیزی مشروعیت دارد و چه چیزی منطقی است، قابل دستیابی است.‌ایده «پارادایم»، به کوهن - فیلسوف مشهور علم - مربوط است. در‌این دیدگاه، پارادایم به معنای جهتگیری و راهبرد پایهای به نظریه و تحقیق است. کوهن در تحلیل خود، پارادایمها را دستاوردهای علمی که مقبولیت عام و عمومی پیدا می‌نمایند و در یک دورهای از زمان مدلی را برای حل مسائل فراروی جامعه علمی فراهم میآورند، معرفی می کند. برای مطالعه تفصیلی پیرامون مقوله پارادایم، ساختار و انواع آن، ر.ک. به: صمدی،‌‌هادی (۱۳۹۰)، ساختار نظریه های علمی در علوم طبیعی و علوم اجتماعی، چاپ دوم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. ↑

. Sumner, C. (ed.) (1982), Crime, Justice and Underdevelopment, London: Heinemann, P. 10. ↑

. کانین، کریس (۱۳۹۲)، دیدگاه های پسااستعماری جرم شناسی، ترجمه مهرداد رایجیان اصلی و مهسا شیروی، در: دایرهالمعارف علوم جنایی، تهران: نشر میزان، ص ۹۴۳. ↑

. See: Agozino, B. (2003), Counter-Colonial Criminology: A Critique of Imperialist Reason, London: Pluto; Ibid (2004), ‘Imperialism, Crime and criminology: Towards the Decolonisation of Criminology’, Crime, Law and Social Change, No. 41, pp. 343-58; Ibid (2005), ‘Crime, Criminology and Post-Colonial Theory: Criminological Reflections on West Africa’, in J. Sheptycki (ed.), Transnatioal and Comparative Criminology, London: Glasshouse Press. ↑

موضوعات: بدون موضوع

یکشنبه 28 آذر 1400

فرم در حال بارگذاری ...

فید نظر برای این مطلب