۲-۳-۵-مزایای یادگیری مشارکتی
گروه در مفهوم خود چیزی فراتر از تجمع ساده ی تعدادی از افراد در کنار یکدیگر میباشد. از این منظر، هر تجمع از افراد بدون داشتن هدف مشترک نمی تواند زمینه ساز کارگروهی باشد. بنابرین افراد گروه بر اساس معیارهایی درکنار یکدیگر قرار می گیرند و برای خود اهداف مشخصی را تعریف می نمایند.
فرد متمایل است توانمندی های او توسط دیگران دیده شوند، به بیان دیگر او را به حساب بیاورند. کار گروهی یکی از عرصه هایی است که فرد میتواند تواناییهای خود را نشان داده و خودباوری را تقویت نمایند.(ریاضی،۱۳۹۱: ۸۴تا ۸۵)
در کار گروهی دانشآموزان میتوانند چیزهای فراوانی از یکدیگر یاد بگیرند. روش مشارکتی به جامعهپذیری، دوستی دانشآموزان با یکدیگر و تسهیل یادگیری آنان کمک میکند. نزدیک کردن افکار دانشآموزان به یکدیگر و ایجاد نگرش مثبت در کلاسهایی که اعضای آن نماینده فرهنگهای متفاوتی در جامعه هستند، از دیگر مزایای یادگیری مشارکتی است. در رهیافت یادگیری مشارکتی هم یاد دهنده نفع میبرد و هم یادگیرنده؛ به عبارت دیگر منافع این رهیافت عاید همه اعضای گروه میشود. یادگیری مشارکتی در ایجاد نگرش مثبت نسبت به همسالان و همکلاسیها بافرهنگ و زمینه اجتماعی متفاوت و نیز کودکان با نیازهای گوناگون یادگیری مؤثر است. همچنین رهیافت مشارکتی در ایجاد نگرش مثبت وی خود یادگیرنده و تمایل به تعامل با دیگر بچه ها و کار کردن با یکدیگر برای ارتقاء سطح یادگیری یکدیگر تأثیر دارد. برخی دیگر از مزایای کارگروهی را میتوان به شرح زیر برشمرد:
-
- تقویت مهارت اجتماعی[۵۲] هوش بین فردی اجتماعی، از طریق کار کردن و برقراری ارتباط شاگردان با یکدیگر
-
- تقویت مهارت شناختی[۵۳] از طریق ارائه توضیح، بحث درباره معانی و حل مسئله به صورت گروهی
-
- حمایت عاطفی[۵۴] از طریق برانگیختهشده به وسیله احساسات گروه و یا اعضای رهبری گروه.
-
- بهبود پیشرفت تحصیلی دانشآموزان
-
- افرایش اعتمادبهنفس و انگیزه دانشآموزان
-
- افزایش علاقهمندی یادگیرندگان نسبت به کلاس و همکلاسان
-
- تقویت مهارتهای سطح بالای تفکر از قبیل تجزیهو تحلیل، ارزشیابی و تفکر انتقادی
-
- تقویت مبانی کار تیمی
-
- تقویت روابط مثبت بین گروههای مختلف قومی
- اجرای آسان و کمخرج
این مزایا تنها از با کنار هم نشستن دانشآموزان حاصل نمیشود. نتایج برخی از پژوهشهای حاکی از این است که دانشآموزان مدتزمان زیادی را در کنار هم سپری میکنند، در حالی که هر یک به انجام دادن کار فردی خود مشغول است. بچه ها در کنار یکدیگرند ولی کار گروهی انجام نمیدهند. وقتی معلم در کنار آنان قرار میگیرد فعالیت گروهی افزایش مییابد؛ اما بهمحض دور شدن او از گروه، فعالیتهای جمعی نیز کاهش مییابد.(عبداللهی، ۱۳۸۷: ۱۵۴ تا ۱۵۷)
۲-۳-۶-چیستی یادگیری از طریق فعالیت گروهی
امروز، در مدارس به طور فزایندهای از رقابتهای بین دانشآموزی بهرهگیری میشود. دانشآموزان در بیشتر موارد به دلیل پاداشهایی که برای مسابقهها یا رقابتها در نظر گرفته میشوند تن به رقابت میدهند. دانشآموزان رویهمرفته، دو دیدگاه کلی به رقابتها یا مسابقات درون کلاسی و مدرسهای دارند. برای برخی دانشآموزان رقابتها، زمینهای برای بروز تواناییهایشان است و برای برخی دیگر رقابت گستردهای برای تماشای شکست رقبای خود است. شکلی که رقابت در کلاسهای درس به خود میگیرد، نشاندهنده الگوی ((برنده- بازنده)) است. دانشآموزانی که در رقابتها، پیروز میدان میشوند احساس سرافرازی میکنند و آنانی که از صحنه رقابتهای شکست خود بیرون میآیند احساس سرافکندگی میکنند. دانشآموزانی که دارای ضعف تحصیلی یا دشواری یادگیری هستند در بیشتر موارد در رقابتهای طراحی شده، شکست میخورند. در حالی که اگر کوششهای دانشآموزان ضعیف را برای یادگیری بیشتر در نظر آوریم روشن میشود که آنان نسبت به تلاشهایی که از خود نشان دادهاند شایسته تقدیرند. این ایده مبین آن است که حتماً راهی برای کمک به دانشآموزان وجود دارد که بدون وارد شدن به رقابتها نتایج یادگیری مطلوبی را کسب کنند. سؤال این است، چه راهکار جایگزینی بهجای روش رقابتی وجود دارد؟ پاسخ مطلوب به این سؤال، آن است که اهداف نظام آموزشوپرورش و اهداف یادگیری در کلاسهای درس را در نظر آوریم. اهداف آموزشوپرورش و اهداف یادگیری در کلاس درس، دستیابی به دانش، مهارت و نگرشهاست بنابرین میتوان گفت، دانشآموزان دارای اهداف مشترکی هستند.
ازاینرو، برای دستیابی به اهداف مشترک، همیاری میتواند گزینه مناسبی برای جایگزین کردن بهجای رقابت در کلاس درس و مدرسه باشد. اگر در رقابتها، چند دانشآموز از میان دانشآموزان زیادی بهافتخار دریافت پاداش حاصل از رقابت دست مییابند، در فعالیت گروهی همه دانشآموزان بهافتخار دریافت پاداش ناشی از فعالیت گروهی برای رسیدن به اهداف مشترک نائل میگردند. یادگیری از طریق فعالیت گروهی دارای مزایای بسیاری برای دانشآموزان است که به ترتیب زیر ارائه میشوند.
-
- تجربه کار به صورت سیستمی یا نظامدار
-
- کسب تجربه به مدیریت گروه
-
- کسب مهارتهای موردنیاز برای برقراری ارتباط
-
- کسب توانایی ابراز نقاط قوت خود
-
- شناخت نقاط ضعف و قوت
-
- فراگیری پیوند زدن چند فکر با همدیگر.
-
- بهبود ارتباطات بین شخصی
- دستیابی به سطوح عالی تفکر
-
- -Kneedler ↑
-
- – Judgemend ↑
-
- ۱- Problem ↑
-
- -Rober phiser ↑
-
- -Gagne ↑
-
- -Ausubel، Novak and Hanesian ↑
-
- -Gabel and Bunce ↑
-
- -common sense ↑
-
- – Problem solving ↑
-
- -Carpet bag ↑
-
- -expanding research ↑
-
- -parable ↑
-
- -brainstorming ↑
-
- -working forward ↑
-
- -Whitehead ↑
-
- -Teaching for transfer ↑
-
- -Mayer ↑
-
- -mental habite ↑
-
- -Validity ↑