۲-۷-۴صندوق های سرمایه گذاری تخصصی

فعالیت این صندوق ها همانند شرکت ها یا صندوق هایی است که در سهام عادی شرکت های صنعتی سرمایه گذاری می‌کنند.این نوع صندوق ها معمولاٌ در صنایع ویژه ای مثل الکترونیک،فعال و دارای درجه اعتبار بالایی هستند.این صندوق ها مورد توجه سرمایه گذاریانی هستند که علاقه مند به سرمایه گذاری در سهم شرکت‌های فعال در یک صنعت خاص می‌باشند.

۲-۷-۵ صندوق های سرمایه گذاری با هدف دوگانه

این صندوق های سرمایه گذاری در سال ۱۹۶۷ در آمریکا پدید آمدند.سیاست این صندوق ها به گونه است که اهداف ‌گروه‌های مختلف سرمایه گذاری برآورده شود.این صندوق ها دو نوع سهام منتشر می‌کنند، سهام نوع الف و سهام نوع ب. وجوه حاصل از این دو نوع سهم در یک پرتفوی معینی از سهام عادی سرمایه گذاری می شود.این صندوق ها برای مدت معینی مثلاٌ ۵ سال منحل می‌شوند.کل سود سهامی که صندوق هر ساله دریافت می‌کند به سهام داران طبقه الف پرداخت می شود و به سهام داران طبقه ب هیچ سودی پرداخت نمی شود.در پایان سال پنجم کل سهام موجود در پرتفوی فروخته شده و ارزش اسمی سهام طبقه الف به دارنگان آن سهام و مابقی کلاٌ به دارندگان سهام طبقه ب پرداخت می شود.‌بنابرین‏ کل سود به سهام داران الف و کل منفعت سرمایه به سهام داران ب تعلق می‌گیرد.سهام الف در این صندوق ها مخاطره کم تری را تقبل می‌کنند ، زیرا ۱۰۰ درصد سود به ۵۰ درصد سهامدارانی که سرمایه را تامین نموده اند تعلق می‌گیرد و امکان بازگشت اصل سرمایه نیز می‌باشد، اما سهام ب مخاطره بیشتری دارد چراکه بازده آن فقط از محل منفعت سرمایه تامین می شود که نا معلوم و غیر قابل پیش‌بینی است.

۲-۷-۶صندوق های بازار پول

این صندوق ها ، شرکت هایی هستند که فقط روی اوراق بهادار کم مخاطره با سررسید کوتاه مدت فعالیت دارند.از جمله این اوراق بهادار می توان به اوراق خزانه ،گواهی سپرده بانکی و اوراق تجاری اشاره نمود.

۲-۷-۷ صندوق های رشد وتوسعه

این صندوق ها نوع دیگری از صندوق های سرمایه گذاری هستند که سیاست آن ها بر مبنای خرید سهام شرکت هایی است که در یک صنعت روبه رشد و بافرصت های سرمایه گذرای فراوان قرار دارد.لذا قیمت های سهام آن ها به تناسب فرصت های سرمایه گذاری و میزان رشد ی که در فروش دارند ، افزایش می‌یابند.البته بدیهی است این نوع صندوق ها از مخاطره بسیار بالایی برخوردارند.

۲-۷-۸ صندوق ها شاخص

این صندوق ها ، صندوق های سرمایه گذاری هستند که عملکرد آن ها مبتنی و برابر با شاخص قیمت سهام است.با توجه به اینکه رفتار،عملکرد،نرخ بازده این صندوق ها دقیقاٌ برابر رفتار، عملکرد و شاخص پرتفوی بازار است باید قید کنند که شاخص مد نظر صندوق کدامیک از شاخص های موجود است،مانند شاخص داوجونز و استاندارد و پورز.

صندوق های شاخصی ،نوعی صندوق سرمایه گذاری یا یونیت تراست ها است که هدف سرمایه گذاری آن دستیابی به بازده یک شاخص انتخابی ،نظیر “S&P500″است.به عبارتی دیگر،صندوق شاخصی ،دارایی خود را در سهام یا اوراق قرضه موجود در سبد یک شاخص ،سرمایه گذاری
می‌کند.

۲-۷-۹ صندوق های قابل معامله در بورس

صندوق های قابل معامله در بورس بسیار شبیه به صندوق های شاخصی هستند و همانند آن ها در سهام زیر مجموعه یک شاخص یا سبد انتخابی از آن سرمایه گذاری می‌کنند.این صندوق ها اگر چه از نظر ساختاری به شکل شرکت سرمایه گذاری با بنیان باز یا یونیت تراست^[۹] تشکیل
می‌شوند،اما از جهاتی با آن ها متفاوت هستند:

• • صندوق های قابل ‌معامله در بورس سهام خود را به طور مستقیم به سرمایه گذاران انفرادی نمی فروشند،سهام صندوق های قابل نعامله در بورس در ‌گروه‌های بزرگ که اصطلاحاٌ به “یونیت ایجاد و انتشار” معروف است منتشر و در اختیار سرمایه گذاران نهادی قرار می‌گیرد.

• • فروش” یونیت های ایجاد و انتشار “به سرمایه گذاران نهادی به صورت غیر نقدی انجام می شود و سرمایه گذاران در مقابل یونیت های دربافتی ،سبدی از اوراق بهادار را که به طور معمول همانند پرتفوی صندوق است،در اختیار صندوق قرار می‌دهد.

• سرمایه گذاران نهادی پس از خرید یونیت های ایجاد و انتشار ،آن ها را تفکیک کرده و در بازار دسته دوم به سرمایه گذاران انفرادی واگذار می‌کنند.

۲-۷-۱۰ صندوق های اوراق قرضه شهرداری ها

این شرکت های سرمایه گذاری ،سرمایه خود را روی اوراق قرضه بدون مالیات که توسط
شهرداری های ایالتی و شهری منتشر می شود،تخصیص می‌دهند.

۲-۷-۱۱ صندوق های سرمایه گذاری بین‌المللی

این شرکت ها در اوراق بهادار شرکت های خارجی سرمایه گذاری می‌کنند.بعضی از آن ها فقط در اوراق بهادار یک کشور خاص سرمایه گذاری کرده و سهام این نوع شرکت ها بیشتر مورد تقاضای آن دسته از سرمایه گذارانی است که قصد دارند از رشد اقتصادی یک کشور خاص بهره مند شوند. این شرکت ها به دلیل مدیریت حرفه ای و آشنایی با مقررات خاص آن کشور ،فرایند تصمیم گیری در سرمایه گذاری خارجی را آسان می‌کنند.

۲-۸ طبقه بندی کلی صندوق های سرمایه گذاری

۲-۸-۱ شرکت های با سرمایه ثابت و متغیر

صندوق هایی که در واقع شرکت های سرمایه گذاری مدیریتی ^[۱۰]هستند در درجه اول بر حسب ساختار سرمایه به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

۲-۸-۱-۱ شرکت مدیریت یا صندوق با سرمایه ثابت(سرمایه بسته)

صندوق های با سرمایه ثابت^[۱۱] یا شرکت های مدیریتی با سرمایه ثابت^[۱۲] دقیقاٌ مشابه شرکت های معمولی تعداد معینی سهم را در بدو امر عرضه می‌کنند و به صورت ادواری ممکن است آن را افزایش دهند.ویژگی بارز این صندوق ها به شرح زیر است:

• • سهام آن ها توسط صندوق ،فقط به هنگام عرضه اولیه به فروش می‌رسد و معاملات سهام در بازار ثانویه بین سرمایه گذاران انجام می شود؛

• • سهام این گونه صندوق ها قابل بازخرید توسط صندوق نمی باشد؛

• • عمر این صندوق ها نا محدود می‌باشد؛

• • سهام معین و محدودی دارند و افزایش سرمایه آن ها پس از کسب مجوز و تحت شرایط معینی صورت می‌گیرد؛

• • قیمت خرید و فروش سهام بر اساس عرضه و تقاضا در بازار تعیین می شود؛

• • سهام آن ها به طور معمول پایین تر از NAV به فروش می‌رسد؛

• • خرید و فروش سهام صندوق در طی روز و در ساعات کاری صورت می‌گیرد؛

• مدیر سرمایه گذاری به هیچ وجه نگران جریان ورود و خروج منابع نقد نیست، زیرا به جز انتشار سهام به منظور افزایش سرمایه ،سایر معاملات بین سرمایه گذاران،تاثیری بر جریان های نقدی صندوق ندارد.

۲-۸-۱-۲ شرکت مدیریت یا صندوق با سرمایه متغیر(سرمایه باز)